. ♻️ دولتمردانی از جنس نمایندگان مجلس ششم 🔸(بخش دوم) 🔰 حمید رسایی: در بخش اول این یادداشت به عدم منفعت پیوستن به این کنوانسیون و ابقای ضرر احتمالی اشاره‌ کردیم و اکنون نکته دیگر آن. 🔹صد برجام هم مشکلات اقتصادی را حل نمی کند دوم - ممهمترین استدلال کسانی که مدافع پیوستن ایران به این کنوانسیون های استعماری هستند، این است که با پذیرش آنها از لیست اقدام متقابل FATF (یا به اصطلاح رایج، از لیست سیاه) خارج می شویم. سئوال این است که مگر الان در لیست سیاه هستیم؟ مگر از 25 خرداد 95 که طیب نیا وزیر اقتصاد وقت، از طرف دولت و با هماهنگی کارشناسی وزارت خارجه، پذیرش توصیه های FATF را بدون اطلاع مجلس و رهبر انقلاب امضا کرد، FATF بیانیه رسمی نداد که ایران موقتا از لیست اقدامات متقابل (لیست سیاه) خارج شده است، پس چرا از سال 95 تا امروز، هیچ قفلی و گره ای از مشکلات مالی بین المللی ما باز نشده است؟! پاسخ روشن است، چون مشکلات نقل و انتقالات مالی بین المللی ایران، هیچ ارتباطی به برجام، پالرمو، FATF و CFT ندارد! این مشکلات به قوانین داخلی آمریکا از جمله بخش311 قانون پاتریوت (قانون میهن دوستی که بر اساس بخش 311 آن، بانک های خارجی مجاز به گشایش حساب کارگزاری برای بانک مرکزی و دیگر بانک های ایرانی نیستند)، قانون تحریم های ثانویه، قانون U Turn Dollares (قانون ممنوعیت چرخش دلار در بانک های ایران که از 2008 خزانه داری آمریکا به خاطر مساله هسته ای ایران آن را اعمال کرد) و قانون Snap Back (مکانیزم ماشه مربوط به قطعنامه 2231) باز می گردد. آنچه در برجام باید اتفاق می افتاد، لغو این قوانین بود که اتفاق نیفتاد و نخواهد افتاد چرا که مشکل آمریکا با ایران اسلامی، بمب اتم، پولشویی، دفاع از تروریسم یا موشک های دور برد نیست، بلکه مشکل استقلال ایران اسلامی چهل ساله و عدم پذیرش نظام سلطه جهانی است؛ مشکل بلند کردن پرچم هیهات من الذله حسینی است؛ مشکل الگو شدن برای ملت های تحت ستم و جنبش های آزادی بخش جهان است و الا پاکستان هم بمب اتم دارد، چرا تحریم نمی شود، عربستان ناقض حقوق اولیه بشر است چرا تحریم نمی شود و ... مشکل پذیرش برجام های یک، دو، سه و ... نیست، حتی مشکل اصلی، تحریم های آمریکا هم نیست چرا که شاهد بودیم در ماه های اخیر، آمریکا نه تحریم جدیدی وضع کرد و نه تحریمی سابقی را لغو کرد اما قیمت دلار، دائما در حال نوسان و بالا و پایین رفتن بود، چون تدبیری بر تصمیمات دولت حاکم نبود. البته راه حلِ غلبه بر این فشارها پذیرش آن نیست که «پذیرش فشار، فشارهای بیشتری به دنبال می آورد» همانطور که پذیرش برجام، تحریم های بیشتر و سخت تری به ارمغان آورد، پذیرش FATF نیز قطعا تحریم های سخت تری را به دنبال خواهد داشت. راه حل اتکا به دانش بومی، اقتصاد مقاومتی، توان داخلی و اقدامات بین المللی از جمله تقویت پیمان های پولی دو جانبه است که متاسفانه در دولت حسن روحانی و مجلس علی لاریجانی طرفداری ندارد. 🔹دولتمردانی از جنس نمایندگان خائن مجلس ششم سوم - در روزهای اخیر، اخبار متعددی به گوش می رسد که از کابینه حسن روحانی، نامه نگاری هایی با رهبر معظم انقلاب صورت می گیرد. خبر نامه اسحاق جهانگیری و هشت وزیر کابینه به رهبر انقلاب و تاکید بر اینکه امکان اداره کشور در وضع فعلی مشکل است و چاره ای جز پیوستن به این کنوانسیون ها نداریم و از رهبر انقلاب درخواست کرده اند که به مجمع تشخیص، توصیه کنند تا به پیوستن رای مثبت دهد. مسئول دفتر رئیس جمهور نیز با تایید ارسال این نامه نگاری ها از پاسخ رهبر انقلاب خبر داد اما به محتوای این پاسخ هیچ اشاره ای نکرد! چرا؟ اگر پاسخ محرمانه بوده، نامه آن هم محرمانه بوده است، چرا خبر ارسال نامه منتشر و حتی بخش هایی از آن در روزنامه ها و سایت های همسو با دولت علنی می شود اما پاسخ رهبر انقلاب مسکوت گذاشته شده؟! آیا جز این است که این جریان قصد دارد با این کار، افکار عمومی را تحریک و استدلال های بی محتوای خود برای پیوستن به این کنوانسیون ها را در ذهن افکار عمومی وارد کند تا اگر در مجمع تشخیص مصلحت نظام رای نیاورد، مظلوم نمایی کند که ما می خواستیم مشکلات را حل کنیم اما نگذاشتند؟ است نامه نگاری های پی در پی به رهبر معظم انقلاب برای مطالبه گری و بدبین کردن افکار عمومی به جریان انقلابی نیست؟ چرا دولتمردانی که نامه نگاری کرده اند، به این سئوالات به صورت علنی پاسخ نمی دهند: الف - پیوستن به کنوانسیون ها چه ارتباطی به مشکلات و شرایط اقتصادی کشور دارد؟ ب - چه تضمینی وجود دارد که با پیوستن به این کنوانسیون ها مشکلات نقل و انتقالات مالی برطرف شود؟!