💢 هنر تحریف و توجیه وعده‌های وارونه دولت روحانی سایت غربگرای حامی روحانی و برجام نوشت: تنها رئیس‌جمهور ایران که به وعده‌های خود عمل کرد، روحانی بود. عصر ایران نوشت: «این روزها مدام صحبت از ریاست جمهوری روحانی می شود و اصولگرایان حاکم بر دولت و مجلس تمام کاستی‌ها را گردن «شیخ دیپلمات» و همکاران او می‌اندازند. عصر روحانی اما به دو نیمه کاملاً متفاوت تقسیم می‌شود. می‌توان گفت روحانی تنها رئیس‌جمهور تاریخ ایران است که به وعده انتخاباتی خود عمل کرده. او گفت با آمریکا مذاکره می‌کنم، با ۱+۵ به توافق می‌رسم و مسئله هسته‌ای را حل می‌کنم که این کار را کرد. مردم در ۴ سال دولت یازدهم به معنای واقعی کلمه، ثبات را احساس کردند. آن زمان رقیب روحانی از گرانی حرف نمی‌زند و از رکود می‌گفت. برخلاف این سال‌ها که حرف مردم شده گرانی. در آن زمان‌ جمله‌ای رواج پیدا کرده بود که «نخر، ارزان می‌شود» برخلاف این روزها که می‌گویند «بخر تا گران نشده است». این ثبات هم مدیون مذاکرات و برجام بود. چهار سال دوم اما متفاوت بود. ترامپ و خروجش از برجام و البته کرونا، شرایط را سخت کرد. تمام برنامه‌های روحانی بر روی برجام ریخته شده بود و خروج آمریکا باعث شد، شرایط به قبل از برجام برگردد. شرایط فعلی نشان می‌دهد که برجام چه تصمیم درستی برای بود». درباره این تحلیل سراسر مغالطه گفتنی است: ۱) تعبیر «اگر ترامپ نیامده بود...»، نماد آرزواندیشی جریانی است که خیال می‌کرد دموکرات‌ها قابل اعتمادند و به تعهد لغو تحریم‌ها عمل می‌کنند. طیف مذکور از سر خود فریبی و نفوذ زدگی، به هر صاحب‌نظر منتقدی که هشدار می‌دادند ترامپ وعده خروج از توافق محتمل با ایران را داده، اهانت روا می‌داشتند و انکار می‌کردند. روشن است که روی حباب آرزو نمی‌شود برنامه‌ریزی کرد و برنامه روحانی از همان ابتدا روی هوا بود. ۲) دولت اوباما به یک مهلت کوتاه 1/5 ساله برای تثبیت غربگرایان در دولت و مجلس (انتخابات اسفند 94 و خرداد 96) نیاز داشت، تا هم امتیازات بدون بازگشت هسته‌ای را بستاند، هم اقتصاد ایران را به اراده آمریکا شرطی کند، و هم تعهدات برجام را گرو بگیرد و اجرای آنها را مشروط به واگذاری باج‌های جدید کند. روند بازگشت تحریم‌ها (ویزا، آیسا، سیسادا و...) در دولت اوباما آغاز شد و هیلاری کلینتون نامزد دموکرات‌ در انتخابات 1396 اعلام کرد ایران را تحت فشار‌های تحریمی بیشتر قرار خواهد داد. پس، غیر از مقطع کوتاه یکی دو ساله (برای عمیق‌تر کردن حلقه‌های تله برجام)، آمریکا برنامه‌ای برای کاهش تحریم‌ها نداشت. ۳) روحانی بارها ادعا کرده بود همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی در روز اجرای توافق، لغو و نه تعلیق خواهد شد و بازگشت تحریم‌ها غیرممکن است. اما هنگامی که دولت را تحویل داد، شمار تحریم‌ها دو برابر شده بود. دولت اوباما به نقض تعهدات و تهدید شرکت‌ها همت گماشت؛ تا آنجا که آقای ظریف، از جان کری می‌خواست برای شرکت‌های طرف همکاری با ایران، «نامه‌های آرامش‌بخش» صادر کند. از وعده ۲۰۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی، فقط قرارداد ۴.۸میلیارد دلاری با توتال امضا شد که آن هم میراثی جز سرقت اطلاعات ایران و نقض قرارداد برجا نگذاشت! «تعلیق» تحریم‌ها باید هر سه ماه یک‌بار توسط کنگره و دولت آمریکا تمدید می‌شد! مشابه این روند خسارت‌بار، در زمینه وعده‌های روغین دیگر هم اتفاق افتاد: بازگشت ۱۵۰میلیارد دلار پول بلوکه‌شده، تعهد غرب برای بازسازی رآکتور بتن‌ریزی شده اراک و تامین کیک زرد، وعده معامله ۲۰۰ فروند هواپیما، و احترام به گذرنامه ایرانی، در حالی که آقای ابوطالبی معاون دفتر روحانی، برای تصدی نمایندگی ایران در سازمان ملل، توسط اوباما دیپورت شد. ۴) نوع تعامل معیوب دولت روحانی با دولت‌ اوباما و ترامپ و بایدن، همان است که رادیو فرانسه، مهرماه 92 عنوان کرد: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. طبق این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد»! از متن چنین رویکردی، قدرتمندی و ثبات اقتصادی بیرون نمی‌آمد. به گزارش 22 اردیبهشت 1397 پولیتیکو، فدریکا موگرینی (مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا)، در کنفرانس این اتحادیه گفته بود: «از روحانی تضمین گرفتم حتی در صورت خروج آمریکا از توافق و برگرداندن تحریم‌ها، ایران به برجام پایبند بماند». ۵) دولت روحانی با میراث تورم ۶۰درصد (تورم بالای ۴۵درصد در سه سال پایانی، و تورم‌های ۷-۸ برابری در اقلامی مانند مسکن و طلا و سکه و ارز و... تحویل آقای رئیسی شد. روحانی دولت را با موتور تورم در حال انفجار و تصاعد تحویل داد و شدت ماجرا به نحوی بود که کارشناسان حامی روحانی چند ماه پس از رفتن وی، تورم سه‌رقمی (بالای 100درصد) را پیش‌بینی کردند. 💢روزنامه کیهان 🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم ✍@tahlile_siasi@tahlile_siasi