✔️چند واقعیت درباره توقف انتشار «وطن امروز» ✍️روزنامه دوست داشتنی، «وطن امروز» تنها برای فعالین و علاقه‌مندان به دو جناح اصلی کشور جاذبه و دافعه نداشت بلکه برای کسانی که به روزنامه‌نگاری به ماهو روزنامه‌نگاری نیز علاقه‌مند هستند، یک رسانه جذاب بود. 🔻تا همین لحظه نیز مشخص شده، توقف انتشار این روزنامه چه کسانی را خوشحال و چه کسانی را غمگین کرده است. آنقدر دو طرف این ماجرا مواضع‌شان روشن است که می توان گفت این رسانه در عالم سیاست با خودش، مردمش و حتی در برابر رقبا و مخالفینش نیز شفاف عمل کرده است. 🔻از ابتدای خبر عدم انتشار روزنامه وطن امروز، هر فرد و رسانه ای بخشی از تیترهای جذاب این رسانه را بازنشر و یا یادآوری کرده است. این یعنی اینکه این رسانه، یک مزیت فنی و رسانه‌ای داشته که مشابه آن نیز در دیگر از روزنامه های کشور، کمتر تکرار شده است. 🔻همچنین بسیاری از فعالین سیاسی و رسانه‌ای می توانند تعدادی از تیترهای این رسانه را به راحتی به یاد بیاورند. این نیز به معنای این است که اینک از یک رسانه حرفه‌ای که با جملات کوتاه و تصویر مناسب، هم عواطف و هم عقلانیت سیاسی مخاطبین خود را اغنا کرده، محروم هستیم. 🔻از سوی دیگر، رصد و تحلیل واکنش فعالین فضای مجازی به توقف روزنامه وطن امروز، نشان داد که این رسانه محدود به دکه‌ها نبوده و با اتکا به محتوایش، خود یک رسانه جریان‌ساز در فضای مجازی بوده است. 🔻وطن امروز البته در تیترها و گزارش‌های وزین سیاسی‌اش خلاصه نمی‌شود بلکه حرف همان هست که حسام الدین آشنا گفت: یاددداشت‌های جسورانه! این بخش دیگری از باطن نهفته در این روزنامه بوده است؛ یعنی شجاعت سیاسی! این را هم اضافه کنید به گرافیست‌های نوآور و جوانان با انگیزه؛ این ترکیب رسانه‌ای برای دولتی که آقای آشنا مشاور فرهنگی‌اش باشد، قطعا تحمل‌پذیر نیست. 🔻و آخر آنکه هیات تحریریه وطن امروز تنها نخواهند ماند و این روزنامه انقلابی بازخواهد گشت؛ چون حتی تصور جبهه رسانه‌ای انقلاب بدون وطن امروز و انسانهای مومنی که خالق آن هستند، سخت است.