🔻عیب از اسلام و انقلاب نیست از مسلمانی و انقلابی‌گری ماست 🔹انقلاب اسلامی در عصری که لیبرال دموکراسی و کمونیسم در غرب و شرق برای جوامع نسخه حکومت‌داری پیچیدند در ایران اسلامی ظهور کرد. پس از قرن‌ها در ایران حکومتی بر سر کار آمد که مدعی است قصد دارد تمام احکامش مبتنی بر احکام اسلام باشد و بسوی اسلام حقیقی حرکت کند. حکومتی که هم به دنیای ملت بپردازد و هم معنویت و آخرتشان را مد نظر قرار دهد. اینکه چه قدر موفق شده است بسته به بلندی و کوتاهی همت مسئولینی داشته که در برهه های مختلف مسئولیتی در این کشور داشتند و قطعا ناتوانی آن مسئولین از ناتوانی اسلام نیست. هرچند دشمنی ها و کارشکن ها و سنگ‌اندازی‌های غرب و شرق با این نسخه‌ی حکومت‌داری چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد. 🔸انقلاب اسلامی انتظار مردم در تحقق عدالت را در زمینه ها و عرصه‌های گوناگون زندگی فردی و اجتماعی‌شان بالا برده است. بطوری که خط‌کش و معیار عملکرد مسئولین و نهادها و ادارات کشور نزد مردم خط‌کش اسلام شده است و معیار و میزانی که با توجه به نام حکومت اسلامی، بجا و درست است. اینکه ربا و سودمرکب حرام است و بانک ها در اینباره راهکاری برای حذف توام ربا و جلوگری از بدحسابی مشتریان ندارند از ایرادات حکومت‌داری ماست و پای اسلام نباید نوشته شود. اینکه هر سال یک رقم نجومی از اختلاس و رانت اعلام میشود، اینکه به اسم خصوصی‌سازی، خصوصی‌خواری می‌کنند، ایراد از اسلام نیست ایراد از کوتاهی ماست. اینکه فلان کارگران هفت‌تپه برای اعتراض به تعویق چند ماهه‌ی حقوق خود، دست به اعتراض میزنند و بازداشت می‌شوند و به چهره‌ی ضد نظام تبدیلشان می‌کنند این نه از اسلام است و نه دین! این از کج سلیقگی فلان مسئول امنیتی ماست. بدخواهان انقلاب، اشتباه مدیر و مسئول جمهوری اسلامی را پای نظام و جمهوری اسلامی مینویسند هرچه قدر هم‌ بگوییم ایراد از جمهوری اسلامی و اسلام‌ نیست، این خیانتها به اسلام و انقلاب آسیب میزند ولی با این حساب مردم به درستی و راستی اسلام و انقلاب اسلامی و ارکان اساسی جمهوری اسلامی ایمان دارند. 🔹اینکه در یک روستا ادعایی مطرح می‌شود که عده‌ای به ویروس ایدز مبتلا شده‌اند و فلان مسئول بدون درنظر گرفتن آبروی مردم، راست یا دروغ، حرف‌هایی می‌زند که ابتدایی ترین اعتراضات را به یک بحران منطقه‌ای تبدیل می‌کند نه از اسلام است و نه مذهب! از نادانی است. وگرنه چرا نباید قانون فصل الخطاب باشد. چرا نباید مجاری قانونی راه حل باشد. چرا آن مسئول با مدرک و مستدل حرف نمی‌زند؟ ادعایی مطرح شد یا درست است یا غلط! آیا نمیشد بصورت قانونی و پزشکی آن را بررسی کرد؟ 🔸چرا معترضین به جای روال قانونی باید مطالبه‌شان را کف خیابان بیاورند؟ چرا بسیاری از معترضین کارگری و غیرکارگری وقتی مسئولین دولتی صدایشان را نمیشنوند اعلام میکنند امیدشان تنها به رهبری است؟ جز این است که میدانند اگر حرفشان شنیده شود خط‌کش اسلام، جواب مطالباتشان را می‌دهد؟ این اعتراض‌ها قبل از اینکه به اغتشاش کشیده شود، خود با نوعی امید همراه است، امیدی از جنس رسیدن سریعتر به نتیجه! البته ایراد به سیستم کند قضایی هم برمی‌گردد. سیستمی که زمان حصول نتیجه در آن طولانی است. از بحث اصلی دور نشویم. ایراد ما نباید پای اسلام نوشته شود. اگر برخورد قهری و سلیقه‌ای فلان مسئول امنیتی یا دولتی، ابتدایی‌ترین مسئله را به یک چالش تبدیل می‌کند ایراد از اسلام نیست. ایراد از انقلاب نیست.از کوتاهی ماست که دیوار بلند به نظر می آید. این مشخص می‌کند قانون فصل الخطاب نیست. قانون فصل الخطاب، قانونی است که سریع هم نتیجه بدهد. آن شخصی که در جایگاه خود از رانت بهره می‌برد، اختلاس می‌کند، نجومی‌بگیری می‌کند، به بیت المال دستبرد می زند، فساد و فحشا می‌کند باید بداند دارد ریشه‌ی اسلام و انقلاب اسلامی را می‌سوزاند. و چه سوزاننده تر اند آن مسئولان خائن به ظاهر مذهبی، آن متظاهرین مقدس‌نما! آنانی که تسبیح میگردانند و پیشانی شان را کبود می‌کنند و انگشتان را پراز انگشتر! وای براین جماعت! و چه صبور‌و فهیم اند ملت ایران، که این همه نقص دیده و میبیند ولی باقدرت از انقلابش حمایت کرده و می‌کند زیراکه هنوز به کامل بودنش ایمان دارد و امیدواراست که می‌تواند مشکلاتش را با قدرت حل کند.