گران کردن بنزین بعنوان یکی از عوامل جبران کسری بودجه و جلوگیری از قاچاق آن، امری اجتناب ناپذیر است. اختلاف قیمت بنزین در ایران و کشورهای همسایه باعث قاچاق روزانه چندین میلیون لیتر میشد. قطعا این محاسن را باید دید. منتها کج سلیقگی دولت در گرانی ۳برابری قیمت بنزین، آن هم در این شرایط حساس منطقه و آن هم یکدفعه، اثر روانی و تورمی قابل توجهی در زندگی مردم دارد. قشرهای متوسط و ضعیف طبق معمول بیشترین آسیب را این وسط میبینند. این مبلغی که قرار است به مبلغ یارانه آنها اضافه شود چیزی نیست که مانع از خالی کردن جیب آنها در سبد تفریح و پوشاک و مسافرت و حتی خوراکشان شود. دولت میزان قابل توجهی از درآمد حاصل از گرانی بنزین را در جیب خود میگذارد و فقط بخشی از آن را به یارانه اضاف میکند. این مبلغ بعلاوه اثر روانی حاصل از آن باعث تورم و افزایش فاصله طبقاتی می‌شود. آن که داراست و جنسی دارد و یا خدماتی بصورت آزاد ارائه میکند به هر ترتیب ضرر نمیکند و قیمت محصول و جنس و خدمات خود را بالا میبرد. و بیچاره قشر کارگر و معلم و بیکار و خانواده‌هایشان