🔴امنیت و اقتصاد، کنار هم یا مقابل هم؟! 🔺دوستی گفت از پرتاب #ماهواره_نور خوشحال نیستم. چون در حالی که اقتصاد و فرهنگ و آموزش و محیط زیست ما دارای ضعف و چالش هستند، پیشرفت های نظامی فقط موجب توسعه نامتوازن می شوند و مزیت نیستند. ‏ 🔹قبل از اینکه به پاسخ واضح این سوال او (که سوال القا شده به ذهن بخش قابل توجهی از جامعه است) فکر کنم، افسوس خوردم که چه چیزی، چه تفکر مسمومی در اذهان برخی از ما رسوخ کرده که حتی نمی گذارد از این پیشرفت های افتخار آمیز لذت ببریم؟! چنین پیشرفتی جای جشن و مباهات دارد یا تحقیر و سرزنش با تکرار بدون فکر نظریه های پراشکال و یا حداقل غیر قابل انطباق با این موضوع؟! 🔹باید به این دوست و بسیاری چون او بگویییم کدام مغز متفکری به این نتیجه رسیده که عدم توسعه یک بخش، باید موجب تعطیلی بخش های دیگر شود؟ مگر توسعه در یک بخش کشور مانع توسعه بخش های دیگر است؟به گونه ای توسعه نظامی و هسته ای در برابر ضعف در برخی بخش های دیگر را توسعه نامتوازن عنوان می کند کانه امنیت سهم اقتصاد را دزدیده! توسعه این بخش ها منافات و تغایری با هم ندارد که رشد یکی مانع رشد دیگری شده باشد. درحالی که این دو بخش هرکدام بودجه خود و مدیر خود را دارند.مشکل تفاوت تفکر مدیران این دو بخش است. جای چشم ابرو نگیرد گر چه او بالاتر است! 🔹آیا پیشرفت های ما در حوزه نانو، صنعت هسته ای، پیشرفت های عرصه پزشکی، سلول های بنیادین... در دورانی بوده که پیشرفت نظامی نداشتیم؟ یا این پیشرفت ها شانه به شانه هم به دست آمده؟ این پیشرفت ها حاصل رویکرد جهادی و انقلابی و اتکا به درون و البته ایمان است. هرجا این تفکر وارد شد شاهد پیشرفت بودیم. اما تفکر غربگرایی که همواره در انتظار قراردادهای اروپایی ست، با خودکفایی مخالف است، به مافیای واردات عرصه جولان می دهد، خصوصی سازی را به فاجعه بارترین شکل ممکن انجام می دهد، ... صنایعی مثل خودرو را عقب مانده نگه داشته. وگرنه نه سرمایه گذاری در این بخش ها کم است؛ نه نیروی متخصص و نخبه باانگیزه در این کشور کم است. مشکل چنبره تفکر لیبرال بر کرسی های مدیریتی اقتصاد و صنعت است. البته ما با وجود ضعف در اقتصاد، از بسیاری کشورهای دنیا که گرفتار تحریم هم نیستند جلوتریم. بحران کرونا گوشه ای از این برتری را نمایش داد. 🔹چطور می شود در شرایطی که کشور ما مدام در حال تهدید شدن نظامی از سوی همین کشورهای به اصطلاح توسعه یافته است، درحالیکه آمریکا دور تا دور ما را پر از پایگاه های نظامی کرده، (اینجا؛ 7000 مایل دورتر از مرزهایش!) عده ای به محض مشاهده پیشرفت هایی چون موشکی، هوافضا، هسته ای که برای هر کشوری مزیت محسوب می شود، دلسوز شده و شروع به تکرار نظریات توسعه نامتوازن می کنند؟ ما تهدیدات داعش و القائده و آمریکا و اسرائیل را با همین پیشرفت های نظامی ار مرزهایمان دور کردیم. باور کنیم آن دلسوزی به این شکست دشمنان ملت ایران ارتباطی ندارد؟! 🔹و اما یک نکته مهم دیگر؛ در کشورهایی که حاضر به پذیرش سلطه آمریکا نیستند، نفوذی های شیفته آمریکا به دنبال ماموریت های نیمه تمام اربابشان برای زمین زدن آن حکومت هستند. یک سوال جدی؛ صنعت خودرو سال هاست تبدیل شده به نماد «ما نمی توانیم». مدیران سابق ایران خودرو و سایپاکجا هستند؟ پشت میله های زندان به جرم رانت خواری و اخلال در نظام توزیع؛ چه اراده ای چنین مدیران فاسد و فشلی را روانه مهمترین کرسی های اداره صنعت به این مهمی کرده؟! چرا از وقتی جاسوسان در محیط زیست رخنه کردند، شاهد فاجعه های زیست محیطی و تغییر اقلیم بودیم؟ چگونه است که رئیس سازمان محیط زیست به بهانه های غیر علمی سفت و سخت پای مبارزه با خودکفایی مواد غذایی استراتژیک چون گندم می ایستد؟چه چیزی مانع راهیابی طرح های تایید شده دانشگاه های علوم کشاورزی به مصوبات اجرایی وزارت جهاد کشاورزی در کشت محصولات جایگزین واردات می شود؟ چه می شود که نه کارشکنی دشمن، و نه کمبود منابع، که تخلف مدیر امور دام کشور و کارمندانش موجب چند برابر شدن قیمت گوشت می گردد... و ده ها نمونه دیگر 🔻پس در پیشرفت هایمان دنبال علل پسرفت هایمان نگردیم. که اگر عوامل نفوذیِ پسرفت را امروز از مخفیگاهشان بیرون نکشیم، خیلی زود مانند فیلم تمساح لوییس تیگ، با هیولای بزرگی روبرو می شویم که نقاط قوت سایر عرصه ها را نیز نابود خواهد کرد. 📝 #رها_عبداللهی @tahlile_siasi @tahlile_siasi