تحلیلگر ۵۷
🔴 لبنان و چالش تشکیل دولت! نوزده روز از شروع اعتراضات در می‌گذرد. اوضاع این کشور بر خلاف نسبتا آرام شده است. خیابان‌ها و تقاطعات بسته شده و بانک‌ها و ادارات تعطیل شده باز شده‌اند. ولی بحران هنوز ادامه دارد و معترضان در انتظار برگردان حکومتیِ خواسته‌های خود هستند. در طرف مقابل نیز گونه‌های حاکم درک کرده‌اند که مردم چه می‌خواهند، اما عمدتا به دنبال یافتن راه‌حلی هستند که از یک سو منافع و اقتصادی آن‌ها محفوظ بماند و از سوی دیگر، تامین کننده خواسته‌های معترضان باشد که در یک نکته کلیدی خلاصه می‌شود: حذف نظام سیاسی و فرقه‌ای توافقی و شکل‌گیری یک نظام کارآمد. در این میان، به نظر می‌رسد که اتفاق نظری میان دو درگیر در لبنان یعنی ۱۴مارس و ۸مارس بر سر این راه‌حل وجود ندارد. علت هم آن است که هر طیفی از دیگری بیم دارد و یک بی‌اعتمادی بزرگ موج می‌زند که قبل از این که ریشه در اختلافات و دعواهای سیاسی داخلی داشته باشد، به تنشی بزرگ‌تر در سطح منطقه میان قدرت‌های حامی هر طیف و ائتلافی بر می‌گردد. به عبارتی دیگر، تا رفع نشدن این تنش، اوضاع کشورهای لبنان و عراق تابعی از آن خواهد بود و شاهد آرامش واقعی نخواهند بود. به هر حال، از این که بگذریم، از روز نخست شروع اعتراضات لبنان، اختلاف‌نظرها میان دو جریان حاکم بر سر شیوه مواجهه با بحران وجود داشته؛ در حالی که و طیف همراه مخالف نزدیک به عربستان بودند، اما وی استعفا داد؛ البته این هم از شگفتی‌ها و در عین حال پیچیدگی‌های اوضاع لبنان است؛ معمولا در کشورهای دیگر در چنین شرایطی طرفِ مخالفِ نخست وزیر یا رئیس جمهور خواستار استعفای او می‌شود و وی مخالفت می‌کند. در لبنان اما وضع بر عکس است. حریری بعد از استعفا راه چاره را در تشکیل دولتی تکنوکرات و غیر حزبی دیده و بازگشت خود به نخست‌وزیری را مشروط به پذیرش این خواسته کرده؛ اما حزب الله، جنبش امل و جریان آزاد ملی به رهبری میشل عون این راهکار را سیاست طرف مقابل برای گرفتن پست‌های وزارتی از آن‌ها به ویژه از جبران باسیل، داماد عون و در کل حذف این طیف از قدرت و تشکیل دولتی قلمداد کرده‌اند که کاملا تابع نخست‌وزیری نزدیک به باشد. در سایه نبود رغبتی برای برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی؛ سه گزینه درباره شکل دولت آتی لبنان وجود دارد؛ یا دولتی سیاسی و حزبی یا دولتی تکنوکرات یا خلیطی از هر دو، یعنی دولت تکنوکرات اما در عین حال با چاشنی سیاسی؛ این هم از شگفتی‌های لبنان است که چنین اصطلاحات عجیب غریبی را وارد قاموس سیاسی جهان می‌کند! به نظر گزینه نخست مطرح نیست؛ چون همان دولت است که وجود دارد و این مساله کمکی به پایان دادن اعتراضات نمی‌کند. گزینه دوم نیز یعنی دولت کاملا تکنوکرات در سایه مخالفت جدی طیف ۸مارس دور از ذهن است. اما به نظر می‌رسد که گزینه سوم به عنوان یک راه‌حل میانه در حال جا خوش کردن است. به این شکل که یک دولت تشکیل شود؛ تکنونکرات از این جهت که پست‌های وزارتی "خدماتی" به شخصیت‌های مستقل و تکنوکرات واگذار شود و پست‌های وزارتی کلیدی چون وزارتخانه‌های دفاع، امور خارجه، کشور و دارایی به چهره‌های "غیر جنجالی" حزبی از هر دو طیف سپرده شود. با توجه به رویکرد در پیش گرفته شده برای تشکیل دولت آتی لبنان، اگر احتمالی معرفی شود، به عنوان توافقی پیشینی درباره ماهیت و اعضای کابینه می‌تواند باشد و از این رو، احتمالا کار تشکیل آن زمان‌بر نباشد. این که اول باید دید کار تشکیل دولت آتی و ماهیت آن و هویت نخست‌وزیر به کجا می‌رسد؛ هر چند اگر هم تشکیل شود و اعتراضات نیز بخوابد، باز نمی‌توان به حل بحران کنونی در درازمدت خوشبین بود و احتمالا شاهد دولتی با همان کارکرد قبلی باشیم ولو پسوند تکنوکرات را یدک بکشد؛ مگر اینکه بتواند در آینده به اصلاحات ساختاری دست بزند که آن هم نیازمند توافق همه است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ☑️ @tahlilgar57
856 مشاهده