نه «ترویج بی‌ضابطه» و نه «ممنوعیت مطلق»! چندی است که بحث داغ شده و هر کسی از ظن خود، یار این قضیه شده است. اهمیت این موضوع، زمانی دوچندان می‌شود که پای به میان می‌آید و برخی -بدون این‌که صلاحیت لازم را داشته باشند- امیال شخصی خود را به دستورات نسبت می‌دهند! همه‌ی نظرات افراطی و تفریطی درباره‌ی موضوع چندهمسری، نظر عاقلانه و صریح است که اجازه‌ی چنین عملی را محدود و مشروط به شرایط خاصی، صادر کرده است. بنابراین نه کسانی که درصدد «ترویج بی‌ضابطه» هستند و نه آن‌ها که «ممنوعیت مطلق» را فریاد می‌زنند، هیچ‌کدام سخن علمی و عادلانه‌ای بیان نمی‌کنند. ترویج چندهمسری قطعا برخلاف دستور قرآن است؛ چون منتهی به هوس‌رانی و پایمال‌شدن خواهد شد. اساساً تصریح کتاب خدا بر وجوب عدالت، برای پیش‌گیری از همین آفاتی است که نام برده شد. باید عنایت کرد که رعایت عدالت بین همسران، کار بسیار سختی است که به تعبیر شهید (رحمه‌الله) «اگر مردی خیال کند که تعدد زوجات با قبول همه مسؤولیت‌های و اخلاقی به نفع اوست و او از نظر تن‌آسایی از این کار صرفه می‌برد، سخت در اشتباه است. مسلماً تک‌همسری از نظر تأمین خوشی و آسایش بر چند همسری ترجیح دارد.» از سوی دیگر، این را هم نمی‌شود نادیده گرفت که براساس واقعیت جامعه، مردان همیشه بیشتر از زنان در معرض جانی هستند و این یکی از دلایلی است که سبب شده تا تعداد زنان آماده به ازدواج، همیشه بیشتر باشد و چنین شرایطی، اکنون در کشور ما هم وجود دارد. در چنین شرایطی، معتقدان به ممنوعیت مطلق، چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنند تا هم حقوق و کرامت زنان، حفظ شود و هم نیازهای و روحی آنان برآورده گردد؟ قطعاً جز ازداواج -با رعایت تمام شرایط- راه دیگری وجود ندارد. ذکر این نکته هم خالی از فایده نیست که زندگی افراد به خودشان مربوط است ولی نباید افکار شخصی خود را به اسم دین منتشر نکنند و موجب و دستورات نورانی آن شوند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ☑️ @tahlilgar57