سیاه نمایی و برخورد احساسی بعد از شهادت شهید سپهد قاسم سلیمانی شاهد اتفاقاتی مهم مانند زدن موشک به پایگاه نظامی آمریکا در عراق توسط نیروی‌های هوافضای سپاه بوده‌ایم و همچنین شاهد اتفاقات تلخی مانند سقوط هواپیمای و جان باختن هموطنان عزیزمان در این سانحه‌ی هوایی و مراسم بدرقه‌ی در در کرمان نیز بوده‌ایم. اما در همین چند روز، صدا و سیمای کشورمان نیز دچار حواشی متعددی گردید که یکی از آنها سخنان خانم ابوطالبی در شبکه‌ی افق است. اگرچه این سخنان مورد انتقاد و مخالفت جبهه‌ی انقلابی گردید ولی فضایی را برای فرصت طلبی اصلاح‌طلبان در داخل کشور برای تاختن به جریان انقلابی و صداوسیما و سیاه نمایی منتقدان نسبت به وضع فعلی جامعه‌ی ایرانی ایجاد کرد. اما آنچه در این نوشتار باید بدان اشاره کرد اینکه باتوجه به سخنان مجری برنامه آیا واقعا عدم تحمل منتقدان و مخالفان و اخراج آنان از کشور تفکر اصلی و است که هرکس با ما مخالف است از کشور خارج شود؟ ابتدا باید گفت در تمام دنیا سعی در خاموش کردن منتقدین و بستن دهان منتقدین را داشته و به آنها فضایی برای بیان اعتقادات و نظرات انتقادی خود را نمی دهند مانند مبارزه با در فرانسه یا مخالفت با یک درصدی ها در آمریکا و... پس آنها نیز همین رویه را دارند. اما در مورد کشور خودمان باید گفت، آنچه که در انقلاب اسلامی از ابتدای آن تا به امروز اتفاق افتاده است ـ‌ اگرچه گاهی با اشکال و انتقاداتی همراه است ـ اینکه به منتقدین فرصت داده شده از نظرات خود دفاع کنند مانند تفکرات مارکسیستی و کمونیستی و حتی انجمن حجتیه در ابتدای انقلاب که مناظراتی با شهید بهشتی و مطهری و همچنین علامه داشته‌اند و امروز نیز شاهدیم که خود مقام معظم رهبری بحث کرسی‌های آزاد اندیشی را مطرح می‌کنند، البته نظراتی نیز در این مورد دارند: «دانشجو باید در زمینه‌‌ى مسائل گوناگون کشور، مسائل اجتماعى، مسائل ، مسائل ، تحلیل در اختیار مردم بگذارد؛ یعنى مردم بایستى بتوانند از تحلیل دانشجویان بهره‌‌مند بشوند، استفاده کنند؛ قدرت تحلیل دانشجو باید این [طور] باشد. این‌‌هم متکى است به مطالعه؛ باید مطالعه کنند. این‌‌جور نباشد که نگاه دانشجو صرفاً نگاه احساسى [باشد]؛ داده‌‌هاى ذهنى شما فقط مسائل روزنامه‌‌اى نباشد؛ روى مسائل فکر کنید، مطالعه کنید، بحث کنید. خیلى از این حرفهایى که دوستان در اینجا گفتند، حرفهایى است که تکلیف آنها باید در خود جلسات دانشجویى و در بحثهاى آزاد دانشجویى معین بشود؛ که من یادداشت کردم، این «کرسى‌‌هاى آزاد اندیشى» که ما مطرح کردیم که مستلزم بحثهاى آزاد در محیط دانشگاه‌‌ها است، بسیارى از مسائلى را که در اینجا دوستان مطرح کردند، میتواند تعیین تکلیف کند، روشن کند؛ جهات مثبت و منفىِ هر مطلبى را در بحثهاى دانشجویى باید بتوانند به دست بیاورند.» [1] لذا با توجه به این سخنان باید گفت که منتقدان باید در انتقاد خود اولا از مباحث احساسی دوری کنند ثانیا در مورد محتوای خود از نگاههای سطحی فراتر رفته و مبنایی مباحث انتقادی خود را مطرح کنند. البته امروز شاهدیم که در ایامی مانند 19 آذر روز دانشجو، فضای مناسب برای بیان انتقادات در کشور موجود است از طرفی حتی در مجموعه‌ی روزنامه‌های کشور مانند اعتماد و شرق به نهادها و ارگانهای رسمی مانند شورای نگهبان و حتی سپاه انتقاداتی را بیان می‌دارند و افرادی مانند آقایان و همچنین تاج‌زاده به صراحت نظرات خود حتی نسبت به رهبری را بیان می‌کنند و افرادی مانند صادقی و مطهری نظراتی را در مورد قوه‌ی قضائیه و تشخیص مصلحت نظام داشته اند که حتی یک نمونه از اخراج منتقدین در کشور سراغ نداشته و نداریم. اینجاست که باید گفت اصلا نظر کلی نظام طرد و نفی منتقدین نبوده و نیست اگرچه می توان انتقاداتی را به این فضا داشت اما فضای انتقادی موجود در کشور به مراتب بسیار بهتر از بسیار از کشورهایی است که دم از دموکراسی و حقوق مردم می زند است. : 1). بیانات در دیدار دانشجویان (1393/5/1) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ☑️ @tahlilgar57