/ محمدرضایی چند روزی می‌خواستم در این باره سکوت کنم و چیزی ننویسم اما ظاهراً فایده‌ای ندارد. حتماً فیلم "آدم برفی" را دیده‌اید. اگر را ندیدید توصیه می‌کنم حتماً ببینید. فیلمی در حمایت از ایران و سیاست‌های نظام اسلامی، وطن دوستی، عشق به ایران، انزجار از بیگانه و نفرت از حقارت. فیلمی در تقبیح مهاجرت از ایران. فیلمی کمدی و طنز به کارگردانی داوود میرباقری و بازیگری اکبر عبدی و داریوش ارجمند و پرویز پرستویی. چنین فیلمی در سال 73 سه سال توقیف شد! می‌فهمید یعنی چی؟ سه سال توقیف. چرا؟ چون اکبر عبدی در خلال فیلم جایی نقش یک زن را بازی می‌کند. به همین علت مسخره! گروهی نفوذی نیز برخی جاهلان را در انصار حزب‌الله فریب داده و به یک سینما هم حمله می‌کنند و آنجا را به آتش می‌کشانند! برخوردهای تنگ‌نظرانه و نابخردانه را گاهی از سوی دولت می‌بینیم (همانند توقیف فیلم "آقای رئیس جمهور" که حقیقتاً یک کلاس جریان‌شناسی نفوذ است) و گاهی از سوی بخشی از جامعه که معروف است به قشر حزب اللهی، که البته نقش نفوذی‌ها هم در این ماجراها معلوم است. مانند برخورد با فیلم "زندگی خصوصی" در سال 90 و راه‌اندازی اعتراضات خودجوش(!) در مقابل سینماهای اکران کننده؛ فیلم بسیار زیبا که زندگی یک فرد به ظاهر انقلابی در دهه 60 را به تصویر می‌کشد که در دهه 80 به غربگرایی و تسامح و تساهل در ارزش‌ها کشیده می‌شود، به حاشیه برود! فیلمی که یک جریان‌شناسی است. همه این اعتراضات فقط به علت اینکه این فرد در روزگار پوست‌اندازی یک زن بیوه را صیغه موقت می‌کند و در یک سکانسی چراغ آپارتمان خاموش می‌شود، شکل گرفت! 🔻و اما ماجرای پایتخت؛ برخی از انتقاداتی که مطرح می‌شود فاقد نگاه تخصصی و فنی است. "بیشتر" نیت‌خوانی و سیاسی و جناحی و ناشی از نداشتن نگاه کامل و منصفانه به این سریال است. انتقاداتی از جنس انتقادات به پایتخت 5 که می‌گفتند چرا ترکیه را نشان می‌دهند! انتقاداتی مانند: - تهیه کننده و کارگردان بدنبال ضربه‌زدن به فرهنگ دینی ما هستند! چون تنابنده مواضع سیاسی دارد عامداً دنبال تمسخر احکام است! - پایتخت دارد ارزش‌هایی چون احترام به بزرگتر را در اذهان از بین می‌برد! - دارد رقص را آموزش می‌دهد و ... . انتقادات گاهی فنی است. انتقاد به فیلم‌نامه، کارکترها، دیالوگ‌ها، سکانس‌ها و ... . این انتقاد فنی باید در جای خود توسط اهل هنر و متخصص نقد و بررسی شود و سرجایش قابل احترام است. کسی هم منکر ضعف‌های این فیلم نیست و برخی انتقادات هم وارد است؛ اما سریال پایتخت، دقیقاً زندگی ما و اطرافیان ماست. واقعیات امروز جامعه ماست. تک‌تک شخصیت‌های فیلم نیز در اطراف ما وجود دارند. قرار نیست یک فیلم ۱۰۰ درصد که هیچ، حتی ۷۰،۸۰ درصد مطابق خواست ما باشد. حضرات مدعی حزب‌اللهی انتظار دارند سریال پایتخت، زندگی یکنواخت یک خانواده حزب‌اللهی را به تصویر بکشد که فرد صبح بدون حاشیه سرکار می‌رود و ظهر مسجد و غروب مسجد؛ بچه‌ها حرف‌گوش‌کن بوده، جنجال در آن نیست، بدون آهنگ؛ بدون دعوا؛ بدون جنجال! معتقدم برخی از انتقادات فعلی در ادامه همان برخورد با آدم برفی و زندگی خصوصی است. این نگاه امروز هم در فضای مجازی گریبان‌گیر ماست. تفکری که نه اهل عمل است نه اهل تخصص؛ یک تفکر «نق نقو و غر غرو» که همیشه میخواهد انتقاد کند! کاش این دوستان منتقد ما طی چهار دهه اخیر که چیزی جز بدبینی به جریان انقلاب نیافریدند، می‌رفتند کارگردان می‌شدند تا هنرشان را ببینیم! کاش این دوستان در ایام کرونا که نه خودشان طرح مفیدی دارند و نه صداوسیما برنامه مفید و جذاب و سرگرم‌کننده‌ای برای مردم در قرنطینه دارد، دست از سر اعصاب و روان ملت بردارند! ┄┅═══✼📩✼═══┅┄ ☑️ @tahlilgar57