𝗣𝗼𝗹𝗶𝘁𝗶𝗰𝗮𝗹 | تحلیل‌سیاسی
گفتگو با زهرا رحیمی که مدالش را تقدیم شهدای غزه کرد تصور همه این بود که مدال نقره زهرا رحیمی در باز
تبریزی‌ها و همشهری‌هایت برایت سنگ تمام گذاشتند. انتظار این همه استقبال را داشتی؟ می‌دانستم اینجوری استقبال می‌کنند. همشهری‌هایم و هم‌استانی‌هایم روی بچه‌هایشان تعصب دارند. من دست تک‌تک‌ آنها را می‌بوسم. برای آینده چه برنامه‌ای داری؟ غیراز رسیدن به طلای پارالمپیک 2028قرار است کار دیگری هم انجام بدهی؟ کار زیاد دارم. اول می‌خواهم 3طلای پارالمپیک را بگیرم. بعد از این مدال‌ها، از ورزش قهرمانی خداحافظی می‌کنم. رشته تحصیلی‌ام ریاضی است و قصد دارم برنامه‌نویسی بخوانم. با پاداش‌هایی که از این مدال‌ها می‌گیرم، می‌خواهم یک شرکت روباتیک راه‌ بیندازم، دست‌ و پای مصنوعی طراحی کنم و بسازم و رایگان به بچه‌هایی بدهم که نیاز دارند. آنهایی که به هر دلیلی شرایط جسمانی‌شان عادی نیست، خیلی سخت وارد جامعه می‌شوند، چه برسد به اینکه بخواهند ورزش کنند و ورزش قهرمانی را ادامه بدهند. برای آنها چه پیامی داری؟ خودشان باشند و خودشان را هرطور که هستند دوست داشته باشند. اگر ما تلاش کنیم، حتی بهتر از همه آنهایی می‌شویم که شرایط‌شان عادی است. به آنها می‌گویم خودتان را دست‌کم نگیرید. در مواجهه با این افراد چه توقعی از جامعه داری؟ فقط اینکه بین ما و خودشان تبعیضی قائل نشوند. مثلا اینکه وزیر ورزش گفته پاداش المپیکی‌ها و پارالمپیکی‌‌ها باید یکی باشد؟ بله دقیقا همینطور است.