استاد علیپور: ما اگر به ، به عنوان نوع خاصی از ساختار نگاه کنیم، خواهیم دید که با واژه‌های دیگر، یك تفاوت اساسی دارد. 🔹 کلمه «بدیع» هم یك آفرینش نوظهور است. اما در این واژه، توجه به خود این است که یک چیز نوظهور است. در بدیع توجه به نداریم، ✨ اما در فطـرت، هر آن، آن عدم با وجود، به صورت یک‌ جا و با هم به ذهن می آید. ✳️ در فطرت، عرض کردیم که توجه به شکافته شدن عدم است. تا این عدم، بازشده و پرده برداشته می شود، موجود است، و اگر لحظه‌ای نباشد، اصلا موجود دارای مفهوم هم نیست که بگوییم: خوب، عدم رفت و موجود آمد! 📍خود آن لحظه که عدم پاره می شود، وجود ظاهر می شود، این یک حساب عجیبی است. ✅ این نوع خاص خلقت، خاصیت آفرین است و اگر این انسان، آن خواصی که روی آن ریخته شده است را بفهمد، معنای دین را متوجه می‌شود. کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536