📚دمنوش گل گاوزبان لسان‌الثور که به فارسی گل گاو زبان نامیده می‌شود. مزاج نوع موجود این گیاه در ایران گرم و تر است. گلی است لاجوردی که قوت آن تا هفت سال باقی می‌ماند. گل‌های نوع ایرانی لوله‌ای شکل است. گیاهی علفی و یک ساله است که ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. ساقه آن شیاردار و خاردار و برگ‌های آن ساده و مخملی و پوشیده از تارهای خشن است که هنگام چیدن گیاه، گزیدگی ملایمی در دست‌ها احساس می‌شود. این گیاه خودرو است که در دامنه کوه‌های البرز می‌روید و دارای گونه‌های زیادی است. بخش مصرفی گیاه برگ‌ها و گل‌های آن است. برای تهیه این دمنوش، برگ و گل آن را باید از مکان‌ها و عطاری‎های معتبر، خریداری کرد چون گاهی در مخلوط کردن برگ‌ها و گل‌ها در برخی عطاری‌ها و مراکز فروش این محصولات تقلب اتفاق می‌افتد. به طور مداوم از این دمنوش استفاده نکنید چون مسمومیت کبدی به همراه خواهد داشت. (می‎توان پس از ۵ روز استفاده از آن در صورت نیاز، ۳ روز فاصله انداخته و سپس دوباره مصرف کرد). روزانه بیش از دو فنجان از دمنوش گل گاوزبان مصرف نکنید. دمنوش گل گاوزبان را همراه با غذا مصرف نکنید، بلکه باید یک ساعت قبل و بعد از غذا آن را مصرف کرد تا معده خالی باشد و اثر آن بهتر باشد. بهترین روش تهیه این دمنوش، مخلوط کردن گل و آب‌جوش و دم کردن آن به مدت حدود ۱۰ دقیقه روی حرارت غیرمستقیم مانند بخار کتری یا سماور است. برای دم کردن گل گاوزبان بیش از ۱۰ الی دقیقه، زمان لازم نیست، چون ممکن است عطر، طعم و خاصیت آن در اثر دم کردن طولانی‌مدت از دست برود. بهترین شیرین‌کننده‌ این دمنوش، مقداری نبات یا عسل است که می‌توان نبات را از همان ابتدا داخل قوری دمنوش انداخت. https://tabaye.ir/12-invigorating-and-tonic-drinks/