راهی شده‌ام سمتِ حرم، وقتِ قرار است چون موعدِ پیوستنِ من بر دو نگار است یک شکر که راهی شدگان خیلِ کثیر و صد شکر که جامانده‌‌اش انگشت شمار است از خویش گذشتم همه مجنونِ تو باشم  مجنونِ رخِ ماهِ تو با خویش چه کار است؟ ما ذره‌ی خاکِ در آن خانه‌یِ عشقیم در راه ندیدی چه خروشی چه غبار است هرکس به قدِ وُسع به مشت عشق گرفته با همسفران یک دله در حالِ نثار است اینجا همه زیباییِ لطف است و کرامت  لطف و کرم اندر کفِ این ایل و تبار است بین الحرمین واصلِ بینِ دو بهشت است یعنی که بهشتی شدن انگار دوبار است  از حال و هوایِ حرمش درس گرفتم  این بخشِ زمین از همه عالم به کنار است... @takbitnab 🌹🌹🌹