سر نمی‌خواهی مگر از من؟ بکش شمشیر را پاره کن از دست و پایم قیدِ این زنجیر را ای که می‌پرسی چرا در دامِ دل صیّاد رفت عشق گاهی می‌کشد در بند آهو شیر را چشم در چشمش شدم، پلک از زمین برداشتم تا قیامت می‌کشم جورِ همین تقصیر را آسمانِ آرزو با ما سرِ یاریش نیست تا به کِی در سینه بارد آهِ بی‌تأثیر را؟ شوخ طبعی می‌کند گاهی خدا در سرنوشت قسمت ما را ببین و بازی تقدیر را! ریختم عمری غزل را پیش پایت پیشکش سر نمی‌خواهی مگر از من؟ بکش شمشیر را... #علی_نیاکوئی_لنگرودی @takbitnab 🌹🌹🌹