عجب که بر منِ مسکین دَمی نظر کردی به خسته‌جان و پریشان‌دلی گذر کردی ز راه لطف نمودی دلِ غمینی شاد دَمی ز ناله‌ی افتادگان حذر کردی من اَرچه هیچ نبودم پسندِ خاطر تو وفت به عهد، پسندیده بود اگر کردی ندیده‌ام به جهان جز جفا ز مَه‌رویان تو چون هوای جفا را ز سر برون کردی؟ زبان شِکوه ندارم ز چون تو سیمینی اگر در آتشِ غم، چهره‌ام چو زر کردی... @takbitnab 🌹🌹🌹