ماه رمضان، ماه خدا ، ماه دعا بود از آتش دوزخ دل عشاق رها بود ای ماه! هلال تو به من درس ادب داد شیرینی نام تو حلاوت به رطب داد عمری‌ست که شاگرد همان مکتب قدریم چون آینه‌ها تشنه‌ی نور شب قدریم ای ماه پر از رحمت! و ای ماه پر از عشق! ای راه پر از نعمت! و ای راه پر از عشق! صد نور بر آن دل که پر از ذکر و دعا شد سی روز تمام آمد و مهمان خدا شد در ماه خدا بندگی یار، بهشت است هنگام سحر، لحظه‌ی افطار بهشت است صد حیف از افطار و سحرهای تو ای ماه! بر جان و جهان مانده اثرهای تو ای ماه! ای ماه خدا! رفتی و دلتنگ تو هستیم ما تشنه‌ی آن نغمه و آهنگ تو هستیم آن گریه و آن سوز و گداز تو کجا رفت شب‌های پر از راز و نیاز تو کجا رفت لبریز سلامی و پر از مهر و درودی زنگار از آیینه‌ی دل را تو زدودی ای کاش که بعد از رمضان پاک بمانیم مرهم به دل زخمی صدچاک بمانیم برخیز که هنگام قنوت است برادر آوای دعا سهم سکوت است برادر برخیز که دل‌ها همه لبریز امید است عید آمده، عید آمده، عید آمده، عید است «عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت» @takbitnab 🌹🌹🌹