بر آ ای آفتاب ای توشه ی امید! بر آ ای خوشهٔ خورشید! تو جوشان چشمه‌ای من تشنه‌ای بی تاب برآ سر ریز کن تا جان شود سیراب چو پا در کام مرگی تند خو دارم چو در دل جنگ با اهریمنی پرخاش‌جو دارم به موج روشنایی شست و شو خواهم ز گلبرگ تو ای زرینه گل من رنگ و بو خواهم... @takbitnab 🌹🌹🌹