22 بهمن هم گذشت و وارد چهل و سومین سال عمر با برکت جمهوری اسلامی شدیم و چندی بعد جمهوری اسلامی قرن جدید را هم خواهد فتح کرد. اما جمهوری اسلامی بدون پشتوانه حوزوی چگونه می تواند از گردنه های پر پیش و خم شبهات و فتنه و مسایل مستحدثه بگذرد . جملات نورانی امام در منشور روحانیت چراغ راه حوزه علمیه به عنوان مادر انقلاب اسلامی است. امام خمینی جدایی دین از سیاست را آفت حوزه و حماقت روحانیت می دانست و چنین فرمود: "وقتی شعار جدایی دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن در احکام فردی و عبادی شد و قهرا فقیه هم مجاز نبود که از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست و حکومت دخالت نماید، حماقت روحانی در معاشرت با مردم فضیلت شد. به زعم بعض افراد، روحانیت زمانی قابل احترام و تکریم بود که حماقت از سراپای وجودش ببارد والا عالم سیاس و روحانی کاردان و زیرک، کاسه ای زیر نیم کاسه داشت. و این از مسائل رایج حوزه ها بود که هر کس کج راه می رفت متدین تر بود! یاد گرفتن زبان خارجی کفر، و فلسفه و عرفان گناه و شرک به شمار می رفت" @talabe_rahi