✔️جایگاه روایات اهل سنت (۹) 🔺شیخ صدوق (ره) نیز از حدیث شناسانی است که در کتب خود (خصوصا کتاب الخصال) از احادیث اهل سنت نیز تحت شرائطی نقل می کند: 1⃣نقل برای احتجاج بر اهل سنت ✍در الخصال (ج۱ ص ۷۱) بعد از نقل روایاتی از مصادر اهل سنت، می نویسد: 🔺کان مرادی بإیراد هذه الأخبار الرد علی المخالفین لأنهم لا یرون بعد الغداة و بعد العصر صلاة فأحببت أن أبین أنهم قد خالفوا النبی صلّی الله علیه و آله فی قوله و فعله. 🔹مقصود من از آوردن این روایات ردّ بر مخالفین است که آنها خواندن نماز پس از نماز صبح و عصر را روا نمی دارند، خواستم بیان کنم که آنها با قول و فعل پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله مخالفت می‌کنند. ✍یا در الخصال (ج ۱ ص ۷۵) بعد از نقل روایتی از مصادر اهل سنت می نویسد: 🔺هذا يدل على أنه لم يقل آمين بعد فاتحة الكتاب سرا و لا جهرا لأن المتكلم سرا و علانية لا يكون ساكتا و في ذلك حجة قوية للشيعة على مخالفيهم في قولهم آمين بعد الفاتحة. 🔹این روایت دلالت می‌کند که پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله پس از خواندن سوره فاتحه نه با صدای بلند و نه پنهانی «آمین» نمی گفت، چون کسی که آشکارا یا پنهانی سخن بگوید، او ساکت به حساب نمی آید و در این، حجت قوی برای شیعه در برابر مخالفین است که آنها پس از سوره فاتحه «آمین» می‌گویند. 2⃣تأیید و تقویت روایات شیعه و تصحیح نواقص روایت صحیح المضمون از منابع اهل سنت 🔻شیخ صدوق (ره) بسیار می شود که ابتداء روایتی را از منابع شیعه نقل می کند، بعد روایتی دیگر نیز که اهل سنت نقل کردند را روایت می کند به جهت مشابهت لفظی و هماهنگی مضمون و معنایِ روایت سُنی با روایت شیعی. ⬇️مانند این دو روایت که در باب «جمع الله عز و جل الكلام لآدم ع في أربع كلمات‌» و باب «لا هجرة فوق ثلاث‌» آورده است: 🔹مصدر شیعی: عَنْ مِيثَمِ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ‌ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى آدَمَ ع أَنِّي سَأَجْمَعُ لَكَ الْكَلَامَ فِي أَرْبَعِ كَلِمَاتٍ قَالَ يَا رَبِّ وَ مَا هُنَّ قَالَ وَاحِدَةٌ لِي وَ وَاحِدَةٌ لَكَ وَ وَاحِدَةٌ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ وَ وَاحِدَةٌ فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ‌ النَّاسِ فَقَالَ يَا رَبِّ بَيِّنْهُنَّ لِي حَتَّى أَعْلَمَهُنَّ فَقَالَ أَمَّا الَّتِي لِي فَتَعْبُدُنِي وَ لَا تُشْرِكُ بِي شَيْئاً وَ أَمَّا الَّتِي لَكَ فَأَجْزِيكَ بِعَمَلِكَ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَيْهِ‌ وَ أَمَّا الَّتِي بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَعَلَيْكَ الدُّعَاءُ وَ عَلَيَّ الْإِجَابَةُ وَ أَمَّا الَّتِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَ النَّاسِ فَتَرْضَى لِلنَّاسِ مَا تَرْضَاهُ لِنَفْسِكَ. 🔹مصدر سُنی: حَدَّثَنَا صَالِحُ بْنُ بَشِيرٍ أَبُو بِشْرٍ الْمُرِّيُ‌ قَالَ سَمِعْتُ الْحَسَنَ يُحَدِّثُ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِيمَا يَرْوِي عَنْ رَبِّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَنَّهُ قَالَ: أَرْبَعُ خِصَالٍ وَاحِدَةٌ لِي وَ وَاحِدَةٌ لَكَ وَ وَاحِدَةٌ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ وَ وَاحِدَةٌ فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ عِبَادِي فَأَمَّا الَّتِي لِي فَتَعْبُدُنِي وَ لَا تُشْرِكُ بِي شَيْئاً وَ أَمَّا الَّتِي لَكَ فَمَا عَمِلْتَ مِنْ خَيْرٍ جَزَيْتُكَ بِهِ وَ أَمَّا الَّتِي بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَمِنْكَ الدُّعَاءُ وَ عَلَيَّ الْإِجَابَةُ وَ أَمَّا الَّتِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَ عِبَادِي فَأَنْ تَرْضَى لَهُمْ مَا تَرْضَى لِنَفْسِكَ وَ لَمْ يَذْكُرْ آدَمَ فِي هَذَا الْحَدِيثِ. 🔹مصدر شیعی: عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع‌ أَنَّهُ قَالَ مَا مِنْ مُؤْمِنَيْنِ اهْتَجَرَا فَوْقَ ثَلَاثٍ إِلَّا وَ بَرِئْتُ مِنْهُمَا فِي الثَّالِثَةِ. 🔹مصدر سُنی: عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ لَا يَحِلُّ لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثٍ‌. 🔸نکته عجیب آنکه خود شیخ صدوق (ره) در الخصال روایت می کند سه نفر بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دروغ می بستند که دو نفر از آنان ابوهریره و انس بن مالک است! ولی با این حال می بینیم شیخ صدوق (ره) از «انس بن مالک و ابوهریره» احادیث زیادی را نقل می کند! که بنظر می رسد به جهت صحت محتوای این احادیث بوده است، مثلا از ابوهریره نقل حدیث می کند که: بنده ای به سبب اینکه یک شاخه خاری از سر راه مسلمانان برداشت، وارد بهشت شد.(الخصال ج ۱ ص ۳۲) که طبیعی است سخت گیری در چنین احادیثی با چنین محتوایی مقبول، بیخود است به بهانه اینکه ناقل آن ابوهریره دروغگو است. @Talabeh_nevesht110