حضرت ابوطالب (ع)، عموی بزرگوار پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)،و پدر گرامی امیر المومنین یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ اسلام و از بزرگ‌ترین حامیان دین اسلام به شمار می‌رود. او در سال 570 میلادی در مکه به دنیا آمد و در خانواده‌ای معتبر و با نفوذ رشد کرد. ### زندگی و شخصیت حضرت ابوطالب حضرت ابوطالب به عنوان یک فرد عادل و با تقوا شناخته می‌شد. او در دوران جاهلیت، به اصول اخلاقی و انسانی پایبند بود و به عنوان یک فرد با انصاف در میان قریش شناخته می‌شد. پس از وفات پدر پیامبر (ص)، ابوطالب سرپرستی او را بر عهده گرفت و در تمام دوران کودکی و نوجوانی‌اش، او را حمایت کرد. ### حمایت از پیامبر (ص) حضرت ابوطالب در زمان بعثت پیامبر (ص) به شدت از او حمایت کرد و در برابر فشارها و تهدیدهای قریش ایستادگی نمود. او به عنوان یک حامی بزرگ، نه تنها از پیامبر (ص) بلکه از پیروان او نیز حمایت می‌کرد. این حمایت‌ها باعث شد تا پیامبر (ص) بتواند رسالت خود را ادامه دهد و دین اسلام را گسترش دهد. ### روز وفات روز وفات حضرت ابوطالب، 26 رجب سال دهم بعثت (حدود 619 میلادی) است. این روز به عنوان روز غم و اندوه برای مسلمانان به شمار می‌آید. وفات حضرت ابوطالب نه تنها برای پیامبر (ص) بلکه برای کل جامعه اسلامی یک ضایعه بزرگ بود. فقدان ایشان به عنوان یک حامی و پشتیبان، باعث افزایش فشارها و مشکلات برای پیامبر (ص) و پیروان ایشان شد. ### تأثیر وفات بر پیامبر (ص) پس از وفات حضرت ابوطالب، پیامبر (ص) به شدت دچار اندوه و غم شد. او در این زمان با مشکلات و چالش‌های بیشتری مواجه شد و فشارهای قریش بر او و پیروانش افزایش یافت. این دوران به عنوان "عام الحزن" (سال اندوه) شناخته می‌شود، زیرا در این سال، پیامبر (ص) همچنین همسرش، حضرت خدیجه (ع) را نیز از دست داد. ### یاد و خاطره حضرت ابوطالب به عنوان یک شخصیت بزرگ و مؤمن در تاریخ اسلام مورد احترام قرار دارد. او به عنوان یک الگوی وفاداری و ایثار شناخته می‌شود و یاد و خاطره‌اش همواره در دل مسلمانان زنده است. مسلمانان در این روز به یاد ایشان و خدماتش به دین اسلام، دعا و فاتحه می‌خوانند و به مقام والای ایشان احترام می‌گذارند.