تلنــــ⚠ــگر مــذهبـــی
🔻توهّمِ پاکی🔻 ✍ دنیا پر از تاریکی‌ها و آلودگی‌هایی است، که از راه‌های مختلف واردِ ذهن و روان و ضمیرِ آدم میشن: ☜ از راهِ چشم..👀 ☜ از راهِ گوش..👂 ☜ از طریقِ اوهام و خیالات..🙄 ☜ از طریقِ آرزوپروری..😇 ☜ از طریقِ قضاوت‌ها و پیش‌داوری‌ها و... 😔💔 خلاصه آلودگی‌ها و تاریکی‌ها از یه راهی وارد میشن، و ریشه‌ی همه‌ی اونها هم نفسِ مخرّبِ شیطانی است. ❌ در این دنیای پر از و تاریکی و آلودگی، آدم هر چقدر هم که خوب باشه، باز هم در معرضِ انواعِ تشعشعاتِ آلوده‌کننده قرار داره. ❌ روحِ آدم همواره در محاصره‌ی دروغ، فریب، شهوت، غضب و دیگر صفاتِ رذیله قرار داره. ⁉️ 🤔 با این حال چه کسی میتونه واقعاً خودش رو پاکیزه بدونه؟! ☜ بسیاری از کسانی که ادّعای پاکی می‌کنند، در توهّم به سر می‌برند. توهّمِ پاک بودن دارند. قرآن کریم یه جورایی به ماها طعنه میزنه، و می‌فرماید ما که از حال و روزِ شما خبر داریم. بیخود ادّعای پاک بودن نکنید. 🙂 به قول معروف، جلوی قاضی و ملّق‌بازی؟؟!!👇 🕋 هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنشَأَکُم مِّنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ، فَلَا تُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ، هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَی (نجم/۳۲) 💢 او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایی در شکم مادرانتان بودید. 💢 پس خودستایی نکنید و خود را پاک نپندارید، او و پاکان را بهتر می‌شناسد. ➖ این آیه‌ی شریفه، به سالکانِ طریق حق و حقیقت، یک ملاکِ ارزنده تقدیم میکنه، و میگه که: ❌☝️ توهّمِ پاکی، با حقیقتِ پاکی یکسان نیست. ← توهّمِ پاکی، یک بیماری خطرناکه،😱 و خودش زائیده‌ی ناپاکی است. کسی که توهّمِ پاکی داره، به راحتی خودش رو بی‌گناه میدونه، و بقیه رو گناه‌کار و خطاکار میدونه.😤 خودش رو بر حق میدونه، و بقیه رو ناحق. چنین روحیه‌ای و چنین طرزِ تفکری، آغازِ تضادّ و درگیری و است.😠😡 ✅️ بسیاری از درگیری‌ها و اختلافات ریشه‌اش همین‌جاست، که یک نفر خودش رو خوب میدونه، و بقیه رو خطاکار و گناه‌کار و... امّا قرآن میگه کسی که داشته باشه، از این بیماریِ خطرناک دوره، و هیچ ادّعایی نداره.😌 این هم یکی دیگه از ثمرات و اثراتِ فراوانِ است که در این آیه بهش اشاره شده: فَلَا تُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ👈 توهّمِ پاکی نداشته باشید. هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَی👈 او شخصِ با را بهتر می‌شناسد. ✔ آدم هرگز خودش رو برتر از دیگران نمیدونه. از دوره. ✔ انسانِ با هیچ ادّعایی نداره، و به عبادتش نمی‌باله، و اصلاً به اون چشمِ امید ندوخته، بلکه امیدش تنها به رحمتِ الهی است. ✔ انسانِ با ، اینجور جاها تسلیم محضه. و با این تسلیم، خودش رو حفظ کرده. ✔ شخصِ خالی از خواسته و آرزوست، اهل گذر است.. پس به چیزی نمی چسبه، و چیزی رو مالِ خود نمیکنه.. ✔ سبکبال، سبکبار و رهاست. در فکرِ تَصاحُبِ چیزی نیست. ✔ یک اهلِ قضاوت کردنِ دیگران نیست، و اگر در موقعیتی مجبور بشه، نهایتاً به نظر دادن بسنده میکنه، و از قضاوتِ نهایی پرهیز میکنه. ✔ نزد ، همواره حجم نادانسته‌ها به مراتب بیشتر از دانسته‌هاست. ✔ آدمی که داشته باشه، هیچ موقع مسئولیتی رو قبول نمیکنه که نسبت به اون آگاهی و علم نداره، یا فراتر از توانایی‌هاشه. ✔ آدمِ همیشه امرِ خودش رو به خدا واگذار میکنه، و زبانِ حالش اینه: 👈 أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللهِ، إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ (غافر/۴۴) ☜ کارِ خود را به خدا واگذار می‌کنم، چرا که خداوند نسبت به بندگانش بیناست. @talangoremazhabi
1.5هزار مشاهده