📝 دو قطبی، خوب یا بد؟ 📌 اخیراً باب شده که برخی در مواجهه با هرگونه اختلاف نظر فوراً میگویند دوقطبی درست نکنید! مومنین را مقابل هم قرار ندهید! برچسب نزنید! اختلاف سلیقه را بپذیرید! 📌 سوال این است آیا دوقطبی بالذات غلط است؟ وقتی برای پاسخ به قرآن مراجعه میکنیم میبینیم قرآن خبر از شدیدترین و متخالف ترین دوقطبی ها که در تار و پود نظام خلقت تنیده شده، میدهد و انسان ها را دعوت به پیوستن به جناح حق و مبارزه با جناح باطل میکند. تنها به عنوان نمونه: 📩 ...لئن أشرکت لیحبطن عملک و لتکونن من الخاسرین، بل الله فاعبد و کن من الشاکرین (زمر-۶۵) اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود. بلکه تنها خداوند را عبادت کن و از شکرگزاران باش (یعنی راه سومی نیست) 📌 سوال دوم این است اگر دوقطبی در باطن حقیقت عالم قرار دارد و این دو قطبی ها تا مسائل روزمره انسان امتداد دارد و اساس فلسفه تاریخ در دیدگاه اسلام همین است و انسان جز انتخاب عبودیت پروردگار یا طواغیت عالم در هر هر قول و فعل و در هر آن و لحظه چاره ای ندارد؛ پس مرز اختلاف سلیقه کجاست؟🤔 در کجا اختلاف نظر به رسمیت شناخته میشود و کجا باید مردود و مصداق باطل شمرده شود و باید در مقابل آن ایستادگی و مقابله کرد؟ 📌 حضرت آقا در دیدار دانشجویان در سال ۹۹ میفرمایند: «جبهه‌ی انقلاب را گسترش بدهید، یارگیری کنید؛ حذف نکنید؛ صِرف اختلاف سلیقه و اختلاف نظر درباره‌ی فلان مسئله موجب طرد نشود ... در نقطه‌ی مقابل این حالت طرد و رد، یک حالت دیگری هست که آن هم غلط است: بعضی‌ها هستند همه‌ی سعی‌شان این است که در مبانی انقلاب ایجاد تردید کنند و نشانه‌های پیشرفت کشور را انکار کنند؛ با اینها با قوّت و با صراحت حرف بزنید، یعنی مرزتان را با اینها مشخّص کنید. 👈 من هیچ توصیه نمیکنم با کسی که مبانی انقلاب را قبول ندارد و «ایجاد تردید» در این مبانی میکند و دشمن را تزئین میکند و راه غلط را در مقابل پای ما میگذارد، با مماشات رفتار کنیم؛ نخیر، 👈آنجا با صراحت رفتار کنید، با قوّت رفتار کنید. و این [هم] که تردید ایجاد کنند، این ستون فقرات کار فرهنگی دشمن است؛ این، آن لُبّ جنگ نرم دشمن است که ایجاد تردید کنند. 👈 اگر کسی هم در مجموعه‌ی کشور، داخل کشور همین کار دشمن را انجام میدهد، طبعاً باید در مقابل او ایستاد. بالاخره کسانی به دشمن کمک میکنند؛ یعنی تزئین میکنند دشمن را». 📌 با این توصیف مرز اختلاف سلیقه روشن میشود. اختلاف نظر در چارچوب مبانی به رسمیت شناخته میشود، وگرنه نمیشود هر اشتباهی را اختلاف سلیقه نامید و از آن گذشت. مثلا وقتی کسی در پازل دشمن بازی میکند و خواسته او را که ایجاد تردید در تصمیمات نظام و رهبری است دنبال میکند و به تعبیر رهبری به دشمن کمک میکند و موضع و تصمیم و دستور رهبری را تضعیف میکند، دیگر دعوت به عدم شکل دادن دو قطبی معنا ندارد و چنین دعوتی (چه داعی بداند و چه نداند) باعث ایجاد حاشیه امن برای کسانی است که ابایی از تضعیف نظام و رهبری ندارند و این خود بزرگترین اشتباه است. ✍ جهت ارتباط: 📥 @talaqqi_admin 🔺به کانال تلقی بپیوندید: 📥 @talaqqi