↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ اللّهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. 🔹نکاتی در خصوص تفسیر🔹 أ.برای بعضی از جمله های تفسیریه به اتفاق علمای علم نحو،محل اعرابی وجود دارد.مثلِ جمله تفسیریه ای که بعد از ضمیر شان می آید. مثال¹"قُلْ هُوَ اللهُ أحَدٌ" که جمله ی"الله احدٌ"،مبتدا و خبر در محل رفع است،زیرا خبر است برای ضمیر شان”هو“. مثال²"ظَنَتُهُ الصدیقُ نافعٌ"که در این مثال جمله"الصدیقُ نافعٌ"مبتدا خبر و محلا منصوب مفعول دوم برای ظَنَّ است. ب.کلماتی که بعد از"أَیْ"تفسیریه می آیند و دقیقا اعراب ماقبل"أَیْ"را میگیرند. #مثال"هذا سِوارٌ مِن عَسْجَد أیْ ذَهَبٍ"(این النگویی است از عَسْجَد یعنی طلا) ”أیْ“حرف تفسیری است،و دلالت دارد بر اینکه مابعدش،تفسیر کرده است شیئِ ماقبلش را. #علمای نحو،در این موارد به مابعد"أیْ"اعراب بدل یا عطف بیان میدهند. گاه،حرفِ عطف واو،مثل أیْ عمل میکند یعنی مابعدش تفسیر ماقبلش است. مثال"الماءُ الصافی یشبه اللجَیْنَ و الفضةَ"(آب خالص شبیه به لجین و نقره است)لجین و فضة به یک معنی هستند،در این مثال فِضة،لجین را توضیح و تفسیر کرده است. توجه: در باب اشتغال،جمله درصورتی تفسیره خواهد بود،که اسم سابق،را نصب دهیم(زیداً ضربتُهُ)و اگر اسم سابق مرفوع شود برای فعلِ محذوف در اینجا فقط تفسیر فعل به فعل صورت گرفته است.مثل قول خداوند تبارک و تعالیٰ"إنْ أحَدٌ مِنَ ألْمشرکینَ أستجارک"پس کلمه"أحَدٌ"فاعل است برای فعلِ محذوفی که فعل مذکور او را تفسیر میکند. توجه:قطعا أحدٌ،مبتدا یا فاعل مقدم برای فعل مذکور نیست. #نحو وافی جلد دوم خلاصه صفحه ۱۱۴ تا ۱۱۶ https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0