↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ اللّهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. 🔹مسالة ۷۴،مفعول مطلق🔹 معنای مفعول مطلق. مقدمه:فعل،بعد ورودش در جمله،بر دو امر دلالت میکند.اول،معنای مجرد از هر قیدی که اسمس"حدث" است و دوم"زمان". #مثال"رَجَعَ المجاهدُ"،در این مثال فعلِ"رَجَعَ" بر رجوع(حدث)و زمانش که گذشته است دلالت دارد. پس فعل متصرف،با انواعش(ماضی،مضارع و امر)،بر معنای مجرد و زمان باهم،دلالت دارد. توجه:۱)اگر،مصدرِ صریحِ"افعال متصرف"به تنهایی استعمال شوند،تنها بر حدث دلالت دارند. #مثال"الرجوع حسنٌ". ۲)مصدر صریح غالبا بر"زمان"دلالت نمیکند،این مصدر اصل مشتقات است،وصلاحیت برای گرفتن إعراب مختلف را دارد.(نقش این مصدر،میتواند مبتدا،خبر،فاعل،مفعول به و..باشد).گاهی این مصدر به خاطر غرض معنویِ خاصیِ مثلا تاکید"منصوب"میشود،در این صورت او را"‌مفعول مطلق"‌می نامند. عاملِ نصب"‌مفعول مطلق"‌،گاه "مصدری" است از لفظ و معنایش یا از معنایش فقط و گاه "فعلی" است از ماده و معنای این مصدر یا از معنایش فقط. مثال‌ ۱"کَلَّمَ اللهُ موسی تکلیما"‌. مثال ۲"اللهم لکَ الحمدُ حمدَ الشاکرین". ناصب در مثال اول،کَلَّمَ و در مثال دوم الحمدُ است. #نحو وافی جلد دوم خلاصه صفحه ی ۱۶۱ تا ۱۶۳ https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0