🔵 نعمتِ فراموشی 🔹در توحید مفضل چنین آمده که: به نعمتی که با وجود این قوا به انسان عطا شده، بنگر که گذشته از همه تنها یکی از آنها چه جایگاه و ارزشی دارد. بزرگ‌تر (و گرامی‌تر) از نعمت حافظه برای انسان، نعمت فراموشی است که اگر (نعمت)فراموشی نمی‌بود، هیچ کس مصیبت و سختی خود را فراموش نمی‌کرد و حسرت و افسوسش پایان نمی‌یافت و کینه‌اش از بین نمی‌رفت. با به یاد داشتن(و عدم فراموشیِ) آفات و بلاهای دنیا، دیگر کسی از متاع ( و خوشی‌های) دنیایی بهره و لذت نمی‌برد و امید آن نبود که سلطان دشمنی خود را فراموش کند و امیدی نبود که حسود، لحظه‌ای از حسادت خود دست کشد. 🔹آیا نمی‌بینی که چگونه در انسان هم به ذهن سپردن و هم فراموشی قرار داده شده- در حالی که با هم متفاوت و متضادّند - و آیا نمی‌بینی که در هر کدام از این دو ، نوعی از سود و مصلحت نهاده شده است؟ حال، کسانی که (خلقت) اشیاء را بین دو آفریدگار متضاد تقسیم کردند، پس درباره این اشیاء متضاد متباین( مثل حافظه و فراموشی) دیگر چه می‌توانند بگویند؟! و حال آنکه که می‌بینند این اشیاء متضاد در کنار هم دارای مصلحت و منفعت‌اند(آيا آنان كه به دو خداى ضدّ هم معتقدند در اين گونه امور ضد كه هر دو خير و صلاح و سود دارند چه خواهند گفت و آنها را آفريده كدام‌یک از دو خدا می‌دانند؟!) #قرآن #تمسک https://eitaa.com/tamassok_maaref