🌹امام هادی علیه السلام فرمودند: (اَلعالِمُ وَ المُتَعَلِّمُ شریکانِ فی الرُّشدِ، مأمورانِ بالنَّصیحَةِ، مَنهیّانِ عَنِ‌الغَشِّ) دانشمند و دانش آموزنده، در رشد و بالندگی شریکند، هر دو مأمور به خیرخواهی اند و هر دو از فریب نهی شده اند. 📚بحارالانوار، ج75، ص 367. 🔹شرح حدیث: بزرگ ترین بخل، «بخل علمی» است؛ یعنی آنچه را کسی می داند، به دیگران یاد ندهد. بدترین تکبّر هم، «تکبّر علمی» است؛ یعنی کسی که داناست، خود را برتر ببیند و کبرفروشی کند. و کسی که نادان است، از پرسیدن شرم کند، یا عار داشته باشد. 👈🏻 تعامل میان معلّم و شاگرد، ‌ باید به صورت «سؤال و جواب» باشد. نه شاگرد از پرسیدن دوری کند، نه عالم از یاد دادن. رشد علمی در سایه ی این «مشارکت» است. 👈🏻 در این مشارکت علمی، هم باید خیرخواهی و نصیحت وجود داشته باشد، هم صداقت و راستی، تا دانش بشری رشد یابد و در سطح علوم افزایش پدید آید. یا فایده ده، آنچه بدانی دگری را یا فایده گیر آنچه ندانی ز دگر کس و این کلام مشهور است که زکات دانش، نشر و گسترش آن است. 📚 (غررالحکم، ج4، ص 104) اگر دانشمند، در آموختن علم خود به دیگران بخل بورزد، رشد علمی متوقف می شود و اگر دانشجو در آموختن و فراگیری، جدیّت و شوق نداشته باشد، به مراتب عالی نمی رسد. ما امروز، ریزه خوار دانش گذشتگانیم که سخاوتمندانه حاصل عمر خویش را در قالب کتابها و تألیفات به آیندگان سپردند. 👌🏻هم احترام پیشینیان لازم است، هم بهره وری از ذخایر علمی آنان. 👈🏻 فریب و بی صداقتی در عرصه ی دانش هم، نکوهیده است. چون هم مانع کمال علم می شود، هم دانش را در استخدام سودجویان بی تعهّد قرار می دهد. 📚حکمت های نقوی بازارسال یادت نره☺️ https://eitaa.com/tamthilgheraati