🔰 بیماریهایی که در بستر اجتماع، مجال عرض اندام مییابند 🔹بسیاری از بیماریها تا بستر رشد و نمو خود را نیابند بروز نمی‌یابند. باید محیط و شرایط مساعد خود را پیدا کنند تا سر باز کنند. ممکن است بدن شما به میکروبی آلوده باشد اما تا بدن شما قوی است اصلا این میکروب فرصت عرض اندام ندارد اما فقط کافی است قدری بدن شما ضعیف شود تا نوبت بازی این میکروب پیدا شود و اصطلاحا دُم در بیاورد! 🔹بسیاری از صفات تا در محیط اجتماع قرار نگیرند اصلا پی به وجودشان نخواهید برد. شما تا در یک اردو و در جمعی قرار نگیرید نمیتوانید میزان صبر و حلم خود را بسنجید. باید در یک محیط اجتماعی مسأله ای رقم بخورد که نیاز به حوصله و گذشت داشته باشد تا شما در این آزمایشگاه، میزان صبر و حلم خود را بسنجید. در کنج فردیت و در عزلت منزل خود، هیچ وقت مجال سنجش این صفت پیدا نمیشود. در این مورد بستر جامعه مانند یک آزمایشگاه هم عمل میکند تا شما از میزان صفتهای خوب یا بد خود آگاهی یابید و آنها را محک بزنید. ریای در نماز را در جماعت میشود فهمید یا در عزلت؟ غرور را در مواجهه با انتقاد درحضور دیگران میشود درک کرد یا در تنهایی؟ از امروز حضور در اجتماع و گروهها و تشکلها را از این منظر هم ببینید! 🔹برای این که به قول راننده ها با همین فرمان بروید صفتی دیگر را در قالب مثالی شروع کنیم که شما ادامه دهید: صفت جود و سخاوت در عزلتِ فردیت، مجال بروز و ظهور می‌یابد یا در بستر یک تعامل اجتماعی؟ 📚برگرفته از کتاب خودآموزی برای درمان بیماریهای تشکیلاتی @tanhaelaj