فجر هفدهم {كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ} ﭼﻪ ﺧﻴﺎﻟﺎﺕ ﺧﺎمی! ﺑﺪﺗﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﻣﺤﺒﺖ نمیﻛﻨﻴﺪ. کلّا! هرگز این خبرها نیست، نه اکرمن و نه اهانن. هر دو امتحان الهی است برای بنده‌ها. شما باید چه کار بکنید که از امتحان پیروز بیایید؟ اولاً: اکرام یتیم! یتیم کسی که سرپرستش را از دست داده ولذا مسیر را پیدا نمی‌کند. آدمی که درد گم کردن راه و زمین گیر شدن را ندارد، روحیه‌ی اکرام یتیم و اطعام مسکین ندارد، معلوم است که نفهمیده در مسیری است که محتاج چراغ راهنما و توشه و پایی برای رفتن است. پس نعمت و عدم نعمت را اشتباهی کرامت یا اهانت برداشت می‌کند. شیر در کاسه‌ی ما نیست ولی اشک که هست ما یتیمان همگی کاسه به دستیم ای آقای سوره فجر... @karbalaasalam @tanhaelaj