عیدانه برای آنها که اهل نیستند، خصوصا در دعا! ابراهیم بن هاشم گوید: عبد اللّه بن جُندب را در موقفِ [عرفات] دیدم و وقوفی نیکوتر از وقوف او ندیدم. پیوسته، دو دستش به سوی آسمان بلند و اشک هایش بر گونه هایش روان بود، به طوری که به زمین می ریخت. وقتی مردم [از عرفات] باز گشتند، به او گفتم: ای ابو محمّد! هرگز وقوفی بهتر از وقوف تو ندیده بودم. گفت: به خدا سوگند که من جز برای برادران مؤمنم دعا نکردم؛ زیرا ابوالحسن موسی الکاظم(ع) به من خبر داد که هر کس برای برادرش، پشت سرِ او دعا کند، از عرش ندا می آید: «و برای تو باد، صد هزار برابر [آنچه برای برادرت دعا و درخواست کردی]!». از این رو، من خوش نداشتم که یکصد هزار دعای تضمین شده را به خاطر یک دعا که نمی دانم مستجاب می شود یا نه، رها کنم. (الکافی: ج ۲ ص ۵۰۸ ح ۶) 🔻پی‌نوشت: راه باز است!