خودت را هر چه هستی، خوب یا بد، با صدق بر خدا عرضه کن. به فقر و عجز و جهل خودت در برابر خدا اعتراف کن. نعمت های خدا بر خودت را برشمار و به عجز خود از شکر آنها اعتراف کن. اگر نعمت های مـادی و معنـوی را بـشماری ، خـود را مـدیون همه ی اهل آسمانها و زمین می یابی و از ادای دین آنها خود را عاجز می بینی. آنگـاه عجز خود را به خدا عرضه کن و از او بخواه که تو را از زیر بـار ایـن دیـن بیـرون آورد. آنگاه او به تو الهام می کند که شکر او را به جا آوری . شکر دو قسم است : شکر نعمت و شکر منعم، " شُکرُ النِّعَمِ دَرک النِّعَمِ " ، یعنی این که پی ببری و اقرار کنی که چه چیز خوبی است ، " شُکرُ المُنعِمِ دَرکُ المُنعِمِ " ، یعنی اینکه بفهمی و اقرار کنی که این نعمت را خدا به تو داده است . حاج محمد اسماعیل دولابی 📚مصباح الهدی ص ۸۳ ┄┅┅❅💠❅┅┅┄ @Tanhamasir_Sb