عزیزهمراهم سلام! «۳۰» بنده «سرباز» آقاجان صاحب الزمانم. به هنر علاقه «وافر» دارم. نخوردم نانِ «گندم» ولی دیدم در دستِ «مردم». با پهلوان قَدَرِ هنرِ موسیقی تبرستانِ «کُهن»؛ استاد جمال «محمدی» ارتباط «نزدیک» دارم. به قول سید شهیدان اهل «قلم» اعتقاد دارم که: «هنر آن است که بمیری قبل از آنکه بمیرانندت» چون: «مبداء ومعاد حیات آدمی آنان که چنین مُرده‌اند» هنرمند من حاج «ابراهیم» انقلاب است که دفاع از «اسلام» را به وقت «وقت» شام در تاریکی «تزویر» به نمایش گذاشت. هنرمند من حاج مِهدی «جعفری» است که به وقت «دفاع» از ناموس؛ «۹۰» ماه «نَفَس» داده تا «ملت» نَفَس بکشد. هنرمند من سردار حاج «محمد» کسائیان است که در قرارگاه رمضان؛ با پای «شکسته» دشمن را «اسیر» خود ساخت. ما رویش‌های «انقلاب» از این «مردان» هنرمند؛ هنرِ دفاع از «اسلام» آموختیم. این «پهلوانان» در «دفاع» از شرف و ناموسِ ملت به ما «ربَّنای» با «اخلاص» یاد دادند. از این «جماعت» هنرمند آموختیم که: . ممنون نگاهتم ✍علی تقوی دهکلانی @taqavi57