حمیدرضا ترقی
؟ ؟ ✍️محمد ایمانی 💥 به آقای روحانی و دولت او چه باید داد و چه تعاملی باید کرد؟ ارزیابی آقای روحانی همان است که در هرمزگان گفت؛ "کسی نمی تواند این عظمت بزرگ (عملکرد دولت) را بخاطر مسائلی مانند ماکارونی یا رب گوجه فرنگی و اینکه چند روز مردم در مضیقه قرار می گیرند، نادیده بگیرد. نباید بخاطر یک نمره ۱۹/۵، تمام نمرات ۲۰ یک دانش آموز را فراموش کنیم". ✅از این ارزیابی خود بسند که در میان برخی مدیران دولت رایج است، همین در می آید که دولت باید مطلق العنان تر از قبل و بی نظارت تر از گذشته باشد، اختیارات فرا قانونی بگیرد و به رفتار پر هزینه خود ابعاد تازه ای بدهد. مثلا معامله نقد- نسیه برجام را که به خسارت های موجود منتهی شده، به و و پالرمو و اقتدار منطقه ای و نظامی کشور هم توسعه بدهد. ✅و یا در نامدیریت اقتصادی که به حراج 18 میلیارد دلار ارز در خدمت رانت خواران، خالی کردن ذخیره به صندوق توسعه ملی و نهایتا تورم بالای 50 دصد (در برخی اقلام 200 تا 300 درصد) منتهی شد، هرچه خودمختار تر و عنان گشاده تر باشد. ✅اما قضاوت و نمره دوم، قضاوت است. نتیجه نظرسنجی های مختلف و از جمله، نظرسنجی چند ماه قبل یک مرکز معتبر افکار سنجی درباره ارزیابی مردم از عملکرد دولت، که در رسانه های برخی احزاب اصلاح طلب هم منتشر شد، نشان می دهد: ☑️از عملکرد دولت راضی هستید؟ 89 درصد نه، 9 درصد بله. ☑️محبوبیت اعضای دولت: 4/5 درصد زیاد و خیلی زیاد- 8/4 درصد متوسط- 85 درصد کم و خیلی کم. ☑️محبوبیت آقای روحانی: 7 درصد زیاد و خیلی زیاد- 9 درصد متوسط- 83 درصد کم و خیلی کم ☑️ارزیابی از عملکرد دولت روحانی: 5/8 درصد موفق و بسیار موفق، 9 درصد متوسط، 84 درصد ناموفق و بسیار ناموفق ☑️اولویت دولت چه چیزی باید باشد؟ 67/7 درصد رفع مشکلات اقتصادی و گرانی و مسکن و بیکاری، 15/6 درصد گسترش آزادی های اجتماعی و فردی، 18 درصد مسائل بین المللی، 4/4 وضعیت حجاب و پوشش ☑️دلیل عدم موفقیت دولت چیست؟ 48/2 ناتوانی و ضعف دولت، 13 درصد محدودیت اختیارات، 13 درصد تحریم، 8 درصد عدم همگرایی با دولت، 6 درصد کارشکنی، 4 درصد مشکلات از دولت قبل. ✅کار به جایی رسیده که صدای سلبریتی های همکار ستاد انتخاباتی روحانی (امثال رضا رشید پور و مهناز افشار و دیگران) هم درآمده، چنان که خانم افشار توئیت زد "آقای روحانی واقعا شما عملکردتون را نمره 20 فرض کردید؟ حتی اگر به گمان بعضیها چون بنده از مریخ همراه با لیست رانت، شیرخشک، توبره و... آمده ام و اعتراضم حساب نیست، اما اعتراض من باید اعتراض مادر، خانواده و اقوامم به شما حساب بشه!". ✅به سوال نخست باز گردیم. با دولت و آقای روحانی چه باید کرد؟ سه راه، محتمل به نظر می رسد: : دست روی دست بگذاریم و هیچ مطالبه ای نکنیم تا همین روند ناکارآمدی ادامه پیدا کند و سوء مدیریت، شرایط را دشوارتر کند و ضمنا برخی مدیران از خود راضی، خودکامگی و خودرایی و اختیارات بیشتر را برای خسارت آفرینی مضاعف طلب کنند. : خواستار استعفا یا استیضاح و اعلام عدم کفایت توسط مجلس و قوه قضائیه شویم و بر نقشه دشمن برای بحران آفرینی، بی ثباتی حداقل یک ساله (ناشی از تغییر دولت با همه هزینه های سیاسی و اقتصادی و امنیتی) را هم اضافه کنیم و آخرش هم رسانه های شانتاژگر به همراه مدیران قاصر و مقصر، مدعی شوند که "نگذاشتند دولت منتخب مردم، کار بکند"! یا اینکه را که راه حل مقدور و عقلانی و کم هزینه تر است، در پیش بگیریم: 👌واداشتن دولت به تغییر و اصلاح مسیر. دولت باید بماند، نقد و مشورت های دلسوزانه را که بهترین حمایت است، بپذیرد؛ مسیر ناکارآمد را تغییر دهد و به وعده های اقتصادی که داده عمل کند. ✅راه سوم که راه حل مقدور در شرایط فعلی است - والبته معارضان جدی هم در بدنه دیوان سالاری و هم میان دلالان بیگانگان و رانت خواران و موج سواران وضعیت فعلی اقتصاد- دارد، بازگشت به نسخه عملیاتی اقتصاد مقاومتی، با تاکید بر استفاده از ظرفیت های انبوه داخلی و مبارزه میدانی با اخلاگری و تروریسم اقتصادی است. ✅اغلب ما در ارزیابی ها می گوییم سهم دو متغیر " " و " دشمن" در آشفتگی اقتصادی مثلا 90 به 10 یا 30 به 70 است. سخن بیراهی هم نیست . در اصل، سوء مدیریت، راه تاثیر حربه های دشمن را باز می کند. اما تحریم، حربه لو رفته و کم اثر تر دشمن است. ✅مهمتر از تحریم آشکار، نقش " و اخلالگری سازمان یافته" در نقشه جنگ اقتصادی دشمن است که نسبت به آن، اعتنا و اهتمام کافی صورت نمی گیرد. ✅بازار خودرو و گوشت و ارز و طلا و سکه و موبایل و این قبیل، غیر از تاثیر پذیری از تورم انتظاری و سوداگری سودجویان، ادامه در پست بعد...
15 مشاهده