۲ و نیز غافل از اینکه ... فَمَنْ وَصَفَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ فَقَدْ قَرَنَهُ، وَمَنْ قَرَنَهُ فَقَدْ تَنَاهُ، وَمَنْ ثَنَاهُ فَقَدْ جَزَّأَهُ، وَمَنْ جَزَّأَهُ فَقَدْ جَهِلَهُ، وَمَنْ جَهِلَهُ فَقَدْ أَشَارَ إِلَيْهِ، وَمَنْ أشار إلَيْهِ فَقَدْ حَدَّهُ، وَمَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّه؛ (نهج البلاغه) 🌱... پس هر کس خداوند سبحان را توصیف(زائد بر ذات) نماید بی‌گمان او را مقرون چیز دیگری قرار داده و آن که او را با چیز دیگری قرین گرداند دو چیزش پنداشته و هر که به دوگانگی او اعتقاد داشته باشد تجزیه اش نموده و هر کس تجزیه اش نماید بدو جاهل شده و آن که به او جاهل شود به سوی او اشاره نموده و هر کس بدو اشاره نماید اندازه اش زده و هر که او را اندازه زند به شمارشش در آورده است.❌ .