جسمِ من یک حقِ بزرگی به گردنم دارد .. آنچه از دست و پا و چشم و زبان و .. هست و آنچه از حالت های قلبی در بنده وجود دارد همه حقی به گردنم دارند و باید این حق ادا شود. و آن این است که همه ، هدیه های الهی است که باید به مکان اصلی خودش برگردد .. خدا برای جهت دادن به رفتارها و حالات قلبی در وجود همین حالات ، قبله نمایی قرار داده است .. که مقصد را نشان میدهد .. اما گاهی این مقصد‌نشان را غبار غفلت می‌گیرد خدا برای زدودن این غبار غفلت، غمی را قرار داده که آن غم با اشک عجین شده ..