نمیشه همه‌ی مسیر‌هایِ همه‌ی هدف‌ها رو رفت .. ! باید تویِ یه قسمت و یه هدف خیلی خوب حرکت کنی ، بین هزار تکلیف یه تکلیف مهمِ توئه ، اینجا خدا خودش حواس‌ش به تو هست .. اگر انتخاب کردی کامل و جامع براش تلاش کن .. ! این مهم‌ترِ که تو انسان حس محور و حال محور نباشی ! آخه توی هر کاری بری یا خراب‌ش می‌کنی یا ناقص رهاش می‌کنی چون یهو وسط مسیر دیگه میگی حال ندارم، نمیشه، نمی‌تونم، در حالی که باید بدونی بخشی از معنای جهاد و مبارزه دقیقا همین‌جاست و تو باید با این حس‌‌های اشتباهی که با هیچ منطق و استدالای سازگاری نداره و فقط یه وهم درونیِ که قوی شده ، مبارزه کنی و حس های واقعی از انجام تکالیف بسازی ، اینجاست که سختی‌ها شیرینی می‌سازه ، اشک خوب می‌سازه ، لبخند می‌سازه ، نشدنی‌ها شدن معنا میشه .. خدا آهسته و آروم برات لوازم توی حرکتِ تو رو هم فراهم می‌کنه .. ‌