نقل است: مرحوم بعد از توبه، هر جا مجلس می‌دید، سعی می‌کرد شرکت کند و اشک بریزد؛ هرچند حضورش چند دقیقه بیشتر نباشد. تا جایی که مثلاً اگر در ایام عزاداری محرم در یک کوچه چند مجلس برقرار بود، در هر مجلس چند دقیقه می‌نشست و اشک می‌ریخت و بعد به مجلس بعد می‌رفت. از او پرسیدند: این چه کاری است؟ چرا در یک مجلس نمی‌نشینی و یک دل سیر اشک نمی‌ریزی به جای حضورهای کوتاه در چند مجلس؟! گفت: در گوشه گوشه تهران تکه زمینی نیست که رسول بر آن گناه نکرده باشد؛ حالا که توبه کرده‌ام سعی می‌کنم در جاهای مختلف در مجلس روضه سیدالشهدا شرکت کنم و بر زمین آن اشک بریزم، تا وقتی در روز قیامت آن زمین‌ها علیه من و به گناه‌هایم شهادت دادند، این‌ها هم بگویند که رسول بر روی ما برای عزاداری کرده و اشک ریخته است. نشانی در ایتا و بله: 🆔 @rajaaei_ir