👌پاداش استقامت در انصراف از گناهان 🖋علامه رحمة‌الله‌علیه از قول یکی از دوستان خود نقل می کردند که گفته بود: 🕌 در راه بودم و در صندلی پهلوی من یک جوان نشسته بود. خیلی مؤدّب و مشغول راز و نیاز خودش بود. 🔻وقتی رسیدیم به جایی که حدود چهار فرسخ تا حرم مطهّر فاصله داشت، دیدم آن جوان یک تلاطم درونی پیدا کرد و شروع کرد به گریه کردن.💧 ⁉️ به وی گفتم: ای جوان چه شده؟ گفت: می دانی اینجا کجاست؟ اینجا کربلا است. من هم اینک شنیدم که امام علیه‌السلام به همه ما خوش آمد گفتند. آن شخص می گوید: خیلی تعجّب کردم و با خود گفتم این جوان به کجا رسیده است که صدای خوش آمد گوئی امام حسین را می شنود. از او پرسیدم تو چه کرده ای و چه شد که به این مقام رسیدی؟⁉️ 💬 جوان گفت: من سر تا پا بودم. به گناهان خود کرده بودم و نمی‌توانستم دست از عصیان بکشم. شبی در یک جلسه گناه تا نیمه شب ماندم و بعد از خروج از جلسه، به طور جدّی و همراه با انصراف از گناهان گذشته از خداوند طلب اصلاح کردم. 🔻 صبح فردا عالم شهر مرا خواست و قبول کرد که من او بشوم. اوّل یک دوره اعتقادات به من آموخت. سپس گفت: تو اعتقادات را از نظر علمی آموختی. ولی به تنهایی کاربرد ندارد. تو را به خواندن و و 📿 به اهل بیت (علیهم السلام)، مخصوصاً توسّل به حضرت عصر «ارواحنافداه» سفارش می‌کنم. 🔰بعد از مدّتی هم گفت: الحمدلله عقل و دل تو اعتقادات و دین را باورکرده است. امّا اکنون لازم است قدری اعتقادات خود را با «»، تزئین کنی تا تکمیل شود. به همین جهت من را به کربلای معلّی فرستاد. 🕌آمده ام به کربلا تا از امام حسین یک توفیق و جذبه ای بگیرم و برگردم. ✍استقامت در از گناهانی که برای انسان به صورت در آمده است، مشکل است. امّا پاداشی اینچنین دارد. 📖سیر و سلوک ص١٨١ @tarbiatemanavi