۱۴۱ سلام و عرض ادب. این دوره برای من حکم آبی رو داشت که به تشنه گرفتار در بیابان رسید، تمام وجودم زنده شد. هر بار اشک ریختم که چه غافل بودم ازجان جانانم. چرا اینقدر خدا رو دور می‌دیدم و چرا دسترسی به ربّم برایم سخت بود. به دنبال دوست و رفیق روی زمین می‌گشتم، درحالیکه این رفیق شفیق از قبل خلقتم با من بوده و اینقدر به من نزدیک بوده که نمیدیدمش. خداوند عزیزم خیر دنیا و آخرت رو به شما عطا کنه که چشم دل ما رو باز کردین. درپناه حق باشید. 🌹(نظرات بیشتر با👈 )