چند وقتی بود مسئله ای خیلی ذهنم رو درگیر کرده بود. عادتمه که وقتی مسئله ای خیلی فکرمو مشغول می‌کنه ؛ با مادرم در موردش صحبت میکنم تا جوابمو پیدا کنم . مادرم داشت آشپزی میکرد و رفتم پیشش و گفتم : مامان من به این نتیجه رسیدم که شهیدای دوران جنگ دفاع مقدس خیلی هم کار مهمی انجام ندادن مامانم تعجب کرد و گفت : وا 😳... چرا این حرف رو میزنی ؟؟ 🤔 گفتم: آخه زمان اونها نه گوشی بود. نه تبلت نه اینترنت... خب تفریحی نداشتن. خیلی راحت میتونستن دل بکنن و برن جنگ. مامانم جواب داد: درسته که زمان اونا تکنولوژی و اینترنت نبود اما دلیل نمیشه که اونا عاطفه نداشتن و براشون سخت نبوده. اونا هم متناسب با زمان خودشون علایقی داشتن که از همشون دل کندن و رفتن جنگ گفتم: درست میگی مامان اما خداییش فک نمیکنم الان کسی بره جنگ. الان جوونا همش تو فضای مجازی ان و کلی تکنولوژی اطرافشون هست. عمرا اگه بتونن دل بکنن مامانم خندید گفت: اما اگه الان بهت بگم که هنوزم جوونایی هستن که با شوق و علاقه میرن جنگ، باور میکنی؟؟ گفتم: عمرا مامان جانم. مگه داریم، مگه میشه؟!!! مامانم رفت سمت کتابخونه و یک کتاب برام آورد که عکس یه پسر جوان روش بود و اسمشم بود (( یک روز بعد از حیرانی)) گفت این شهید متولد سال ۷۴ هستش و به همه ی همون تکنولوژی ها و چیزهایی که میگفتی پشت پا زده و رفته سوریه و جنگیده... داشتم از تعجب شاخ در میاوردم. خیلی از من بزرگ تر نبود این شهید... خیلی مشتاق شدم که در موردش تحقیق کنم و ببینم چرا قبول کرده که بره یک کشور دیگه بجنگه. چطور تونسته.... ؟؟ یه عالمه سوال تو ذهنم داشتم..... با خودم گفتم دیگه در مورد شهدای مدافع حرم بیشتر بدونم. بدونم چرا قبول کردن که یه کشور دیگه برن بجنگن.... آره ..... 🔷🔹🔷🔹🔷🔹🔷🔹 http://eitaa.com/tarbiyat_mehvar