امام کاظم علیه السلام در حدیثی میفرمایند
اى هشام! أمير المؤمنين عليه السّلام مىفرمود: هيچ موجودى در عوالم همچون عقل نتوانسته است خدا را پرستش كند؛
و عقل كسى تمام و كمال نمىيابد مگر آنكه در وى صفات مختلفى و بسيارى تحقّق پذيرد:
✅هيچ كفرى و هيچ شرّى از او تراوش ننمايد، و همۀ خلائق از وى در امان باشند،
✅و پيوسته رشد و خير از او به ظهور رسد به طورى كه مردم هميشه در انتظار و ترقّب پيدايش و بروز آنها از وى باشند،
✅آنچه از مالش زيادى است در راه خدا بذل كند،
✅و بر گفتار بسيارش لجام زند و دهانش را از سخن بيجا ببندد،
✅فقط به قدر قوت (غذائى كه قوّت بدنش را تأمين نمايد) اكتفا كند، و از بيشتر از آن اجتناب ورزد.
✅در تمام دوران عمر و زندگيش از علم سير نشود، و در فراگرفتن علوم نافعه لحظهاى دريغ نكند،
✅ذلّت و پستى و بىاعتبارى را چنانچه با خدا باشد محبوبتر و پسنديدهتر از عزّت و شرف و مقام و منزلتى بداند كه با غير خدا باشد، و تواضع در نزد او بهتر باشد از شرف.
✅چنانچه كسى به وى خدمت مختصرى كند و كار پسنديده و خوبى انجام دهد گرچه بسيار كوچك و كماهمّيّت باشد آن را بزرگ و بسيار مىشمرد؛ و اگر او به كسى خيرى برساند گرچه بسيار بزرگ باشد آن را كوچك و كمارج به حساب مىآورد،
✅جميع مردم را از خودش بهتر مىبيند، و در پيش خود خودش را بدترين آنها مىداند؛ و اينست تمام موضوع»
📕اصول کافی ج۱
@tareagheerfan