فرق است بین آدم هایی که در این شرایط سخت اقتصادی دست همدیگر را می گیرند و به فکر اطعام و انفاق مومنین هستند . و کسانی که منابع غذایی و مایحتاج مردم را احتکار می کنند تا از فقر و تنگدستی مردم ثروتمند شوند ! ثروت و مالی که از طریق رنج و تنگدستی مسلمانان حاصل شود این رویه طاغوت و سلطه ستمگران و ظالمان در طول تاریخ بوده و هست و کلا با عدالت اسلامی ناسازگار است . در اسلام خرید و فروش ، بیع و اجاره و ... همه باید در جهت مصالح ، رشد و سازندگی و سربلندی ملت اسلام قرار بگیرد ... بین هیچ انسانی مگر در تقوا و بندگی و عمل صالح فرق نیست ! آن هم که هر کس با تقواتر باشد خاشع تر ، صادق تر ، و اهل گذشت تر است و نمی توان گفت چون شما اهل تقوا هستی پس بیا همه اش ماله تو ! نخیر ! هیچ گونه خودخواهی ، نابرابری و ظلم و اجحاف در حق مومنین قابل قبول نیست . حتی در منابع دینی آمده است که شخص وقتی به سود روزانه برای رفع نیاز مایحتاج ابتدایی خودش و خانواده اش رسید دیگر از مومنین سود نگیرد ! چه برسد به اینکه بخواهد روی هم بکند و دست از انفاق و صدقات و زکات و خمس بکشد و یا بخواهد خودش را با مال و اموالش برتر از دیگران نشان دهد و یا فخر فروشی کند و ... همه این موارد در نگاه اسلام قبیح است .