#تلنگر #شخصی 🌏 خواب های ترسناک و کابوس های شبانه ... همه شما ها به نوعی دچار دیدن کابوس و خواب پریشان و آشفته شده اید ! خواب هایی که با بیداری مو نمی زند ! انقدر طبیعی هستند که انسان حتی نمی تواند بفهمد در خواب است یا در دنیایی فانی ... روی سخنم این نیست که برایتان خواب شناسی کنم ، حرف من این است که اگر یک شب خوابیدیم و وقتی دچار عذاب و هراس شدیم و مثل همیشه دیگر نتوانستیم از خواب برخیزیم و به زبان بگوییم خدارا شکر فقط یک خواب بود و تمام شد و رفت ، و در آن خواب و کابوس ماندیم و هیچ وقت بلند نشدیم چه میشود ؟ اگر هیچ وقت آن خواب ترسناک و دلهره آور تا قیام قیامت تمام نشد ، آن وقت چه ؟ مگر معصوم نفرمود که مرگ به مانند همان خواب است اما فرقش با خواب آن است که در خواب تو بعد از مدتی به این دنیا باز میگردی ، اما در مرگ دیگر بازگشتت به دنیا امکان پذیر نیست و تو در همان عالمی که دستت از این دنیا کوتاه است و هیچ کس به فریادت نمی رسد و تنها با آن کابوس هایت هستی و خواهی ماند ... آیا اگر این کابوس های واقعی و دلهره اور در عالم خواب باعث رنجش و عذاب ما میشود ، خداوند نمی تواند انسان را در خواب ابدی او مبتلا به این نوع کابوس های عذاب اور بکند ، خواب هایی که دیگر هیچ وقت تمام نمیشود ، و دیگر دکتر و پزشک و قرص خوابی وجود ندارد که انسان ها را از ان کابوس ها نجات دهد ! آیا بعد از ارتکاب گناهان که عذاب های گوناگون در جواب آن در خواب و بیداری بر ما می رسد ، وقت ان نرسیده است که آن را نشان از عذاب ابدی ببینیم و توبه کنیم و کارهایمان را اصلاح کنیم و از خداوند طلب رحمت و عافیت کنیم ؟ که موقعی می رسد که دیگر این عذاب ها تمام شدنی نباشند و دیگر توبه و پشیمانی سودی نداشته باشد !؟ ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi