#حدیث 🌏 ناامیدی از خلق ، راز استجابت دعا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِيِّ جَمِیعاً عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ قَالَ يَسْأَلَ رَبَّهُ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ فَلْيَيْأَسْ مِنَ النَّاسِ كُلِّهِمْ وَ لَا يَكُونُ لَهُ رَجَاءٌ إِلَّا عِنْدَ اللَّهِ فَإِذَا عَلِمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِهِ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ‏ حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: چون یکى از شما خواهد هر چه از پروردگارش درخواست کند، باو عطا کند، باید از مردم مأیوس شود، و امیدى جز بخدا نداشته باشد، چون خداى عزوجل این ناامیدی را از دلش دانست، هر چه از خدا خواهد باو عطا کند. اصول کافى جلد3 صفحه: 219 روایة:۲ @tarighatezendegi