تحلیل و بررسی نقش اجتماعی زنان شیعه و پیامدهای آن در سده نخستین عصر غیبت نویسنده: سعیدیان جزی، مریم؛
بهار 1396، سال هشتم - شماره 1 علمی-پژوهشی (وزارت علوم-/ISC / صفحه 24 - از 119 تا 142
سده آغازین عصر غیبت، دارای ویژگیهایی منحصر به فرد است. درباره حضور زنان در تحولات این عصر و نتایج آن، اقوال و تفاسیر متعددی در منابع اسلامی دیده میشود که در این مقاله بررسی شده است. در این مقاله، بخشهایی از نقش تاریخی زنان شیعی در قالب فعالیتها و سیاستهای آنان در رویارویی با مسایل سده نخستین عصر غیبت و پیامدهای آن به روش مطالعه تاریخی و توصیفی - تحلیلی بررسی میشود. هدف آن است تا با بررسی الگوی دین شناختی زن در اندیشه تشیع؛ مقدار مشارکت زنان در تحولات اجتماعی این عصر و تدابیر بزرگان امامیه در این خصوص بررسی شود. بر این اساس، روشن میشود حضور زنان در عرصههای اجتماعی مبتنی بر آموزههای وحیانی و سیره پیشوایان معصوم بوده و از مهمترین و مؤثرترین عوامل در توسعه نفوذ شیعیان در عرصه مدیریت اجتماعی بشمار میرود. زنان شیعی تحت نظارت و تأیید اهلبیت (ع) و بزرگان امامیه و خاصیت تعلیمی- تبلیغی آموزههای شیعی، نقش مهمی را در تحولات تاریخی این دوران ایفا کردند. درنتیجه عموم جامعه از توانمندی و ظرفیتهای زنان بهویژه در عرصه جهاد فرهنگی و برای تقویت هویت شیعی، توسعه مناسبات اجتماعی، نشر معارف دینی، نهادینهکردن فرهنگ انتظار و حضور مؤثر در دگرگونیهای فرهنگی و اجتماعی بهره گرفتند. در این مقاله، این مسئله با استناد به منابع اسلامی و پژوهشهای معاصر نقد و ارزیابی میشود.
"پرسش های مهمی در این حوزه مطرح است که از آن جمله عبارتند از: آیا نسبتی میان ارکان ظهور و افزایش توانمندی زنان شیعی وجود دارد؟ راهبردها و اهداف بزرگان امامیه برای دست یابی به این مقوله کدام است ؟ کار ویژههای انتظار فعال در خصوص زنان چیست ؟ مصادیق و مؤلفه های قرار گرفتن زنان شیعی به عنوان سرمایه اجتماعی کدام است ؟ و پیامدهای و دستاوردهای مشارکت زنان در عرصه های اجتماعی چیست ؟ فرض پژوهش این است که زنان شیعی در عصر غیبت به تبعیت از الگوی جامع ولایت مدار اهل بیت (ع) و آموزههای جاودانه و نظاممند اسلامی در سه محور اساسی فردی، خانوادگی و اجتماعی به ترتیب به ایفای نقش مادری، همسری و انسان اجتماعی پرداخته و بویژه در حوزه اجتماع با حضور به هنگام، پویا، آگاه و مدبرانه و با درک موقعیت حساس آغازین عصر غیبت ، ثابت کردند که حضور زن در اجتماع نه تنها حق برگرفته از نعمت اختیار و آزادی تکوینی که یک تکلیف دینی بشمار میرود. مشارکت اجتماعی زنان و تدابیر بزرگان امامیه برای توانمند سازی آنان الف ) علم آموزی و افزایش توانمندی زنان شیعی: ازجمله ابعاد مهم جهاد فرهنگی زنان، حضور فعال در عرصه های علم آموزی و افزایش دانایی است و تشویق آموزههای وحیانی و سیره و شخصیت پیشوایان معصوم نقش مهمی در تأمین این نیاز و بهرهمندی از آن در اصلاح فرد و جامعه و پرورش انسانهای آگاه و متعهد دارد." لینک کوتاه:
http://noo.rs/LGbzq تنظیم : زهراسادات حسینی
@tarikh_j