سیره عبادی بر اساس منابع شیعه و سنی، امام کاظم (ع) بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب عبد صالح استفاده می‌شود.(تاریخ بغداد،بغدادی،ج13،ص29)(تاریخ یعقوبی،ج2،ص414) بر پایه برخی گزارش‌ها امام کاظم (ع) آن قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند.(تاریخ بغداد،بغدادی،ج13ص33-32) شیخ مفید امام موسی بن جعفر را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک‌ خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را در سجده می‌خواند.(الارشاد،مفید،ج2،ص231-232) حتی هنگامی که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم».(همان،ص240) نقش انگشتری امام کاظم(ع) «حَسْبِيَ اللَّهُ حَافِظِي»(مکارم الاخلاق،طبرسی،ص91) و ِ «الْمُلْكُ لِلَّهِ وَحْدَهُ»(بحارالانوار،مجلسی،ج48،ص11) بوده است. تنظیم: مریم صفری #میلاد #امام_کاظم @tarikh_j