✅بنابر نقل مشهور در چنین روزی اهل بیت(ع) به کربلا رسیدند. وقتی آنان به کربلا رسیدند، جابربن عبدالله انصاری را دیدند که با تنی چند از بنی هاشم و خاندان پیامبر(ص) برای زیارت حسین(ع) آمده بودند، همزمان با آنان به کربلا وارد شدند و سخت گریستند و ناله های جانسوز سر دادند و زنان روستاهای مجاور نیز به آنان پیوستند. حضرت زینب(س) در میان جمع زنان آمد و با صوتی حزین که دلها را جریحه دار می کرد، فرمود : 《وا اخاه! و احسیناه! و احبیب رسول الله(ص) و ابن مکة و منی! و ابن فاطمة الزهراء(س)! و ابن علی المرتضی(ع)! آه ثم آه!》سپس بیهوش شد. آنگاه حضرت ام کلثوم(س) به حالت گریان می فرمود : 《امروز محمد مصطفی(ص) و علی مرتضی(ع) و فاطمه زهرا(س) از دنیا رفته اند!》 و دیگر زنان گریه و شیون می کردند. و سکینه بنت الحسین(ع) چون چنین دید، فریاد زد : 《وا محمداه! وا جداه! چه سخت است بر تو تحمل آنچه با اهل بیت(ع) تو کرده اند، آنان را از دم تیغ گذراندند و بعد عریانشان نمودند!》 و در این روز رأس مطهر امام حسین(ع) که توسط امام زین العابدین(ع) از شام به کربلا آورده شده بود و به بدن مطهّر آن حضرت(ع) ملحق گردید. 📚 منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۱۹۹ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۴۰ ۳)الدمعة الساکبه بهبهانی، ج۵، ص۱۶۲ ۴)اللهوف ابن طاووس، ص۲۵۳ #اربعین #صفر http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60