برج رادکان ، ۱۲ دیوار خشتی پهن و بلند دارد که برج را به ۱۲ بخش ۳۰ درجه ای تقسیم می کنند. یعنی هر دیواره ۳۰ درجه از زاویه افق را در بر می گیرد. این در حالی است که دیوارها دو به دو با هم موازی هستند و بر هر کدام از آنها، ۳۶۵ ترک نیم ستونی وجود دارد که برج را به ۳۶ ترک ۱۰ درجه ای تقسیم می کنند. زیباترین قسمت برج رادکان در بخش فوقانی آن واقع شده که دو ردیف قطار بندی و دو کتیبه کوفی و پهلوی که در میان تزئینات آجرکاری و گچ بری که نام سازنده و تاریخ ساخت بر روی آن نوشته شده‌ است را شامل می شود. بدنه این برج بسیار ساده و دارای آجرچینی معمولی و دارای تزئینات آجرکاری و گچ بری است. به منظور استحکام بیشتر ، حد فاصل بندهای آجرها با فشار انگشت دست به داخل فشرده شده که قابل توجه می باشد. در فواصل معین ، سوراخ هایی به چشم می‌خورد که جای داربست بوده که در هنگام احداث بنا تعبیه شده است. طرح داخلی گنبد رادکان مدور و دارای نمایی ساده و اندود گچ و آهک است. در تمام بدنه بنا ، آجر و ملات گچ و آهک بکار رفته ‌است. این برج دو ورودی دارد و یکی از آنها رو به ویرانه‌های عمارتی باز می‌شود که اعتماد السلطنه احتمال داده است که مسجد جامع شهر بوده باشد. این بنا در گذر زمان آسیب دیده به طوری که قسمت فوقانی سردر و گنبد داخلی تقریبا خراب شده بود. به همین جهت، در سال ۱۳۴۶ شمسی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران آن را مرمت کرد. معماری منحصر به فرد و کارکرد نجومی آن، برج رادکان را به یکی از جاذبه های مهم گردشگری استان و کشور تبدیل کرده است.