🔹شب عاشورا شب اتمام حجت امام حسین(ع) با یاران و شب غَربال آنها!👇 ✅امام حسین(ع) در شب عاشورا یاران را درون خیمه ای بزرگ جمع نمود تا آنهایی که آمده اند برای پست و مقام، برای مال و غنیمت و برای دنیا، آنها را مرخّص کند وغربال نماید و دانه درشت ها را برچیند. پس در خطاب به یارانش فرمود : 《اَلا و انّی لا اظُنُّ یَومَاً لَنا مِن هولاء، الا و انّی قَد اَذَنتُ لَکُم فَانطَلَقُوا جَمیعَاً فی حِلِّ لَیسَ عَلیکُم مِنّی ذَمامُ!》 ♦️آگاه باشيد که يک روز بیشتر از عمر ما نمانده است. من امشب شما را مرخص کردم و بيعت خود را از گردن شما برداشتم بر شما حرجی نيست و شما را به اختیار خودتان گذاشتم. 《تَفَرَّقُوا في سَوادِ هذا اللَيلِ، وَ ذَروُني و هؤلاء القومَ، فانَّهُم لا يُريدُون غَيری!》 ♦️اينک ظلمت شب را غنيمت دانسته و هر يک به طرفی برويد. و مرا بگذاريد با اين گروه ستمکاری که آنان همه به جهت کشتن من جمع شدند، چرا که آنان غير از مرا نمی خواهند. کلام امام تمام شد و حضرت(ع) مشاهده کرد که کسی حضرت(ع) را تنها نگذاشت و حتی همگی تا پای جان ایستاده اند، و یک به یک وفاداری خود را به حضرت(ع) اعلام می کنند. اولین آنها حضرت عباس(ع) و بعد از ایشان امثال زهیر و حبیب و مسلم بن عوسجه و.. پس امام(ع) خطاب به آنان فرمود : 《فانّي لا أَعلَمُ أصحابَنا أَوفي و لا خيراً مِن أصحابي، و لا أهلِ بيتِ أبّرُ و أوصَلُ مِن أهلِ بَيتي؛ فَجَزاکُم اللهُ خَيراً》 ♦️به راستي که من اصحابي را بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمی دانم و اهل بيتي نيکوتر و صله کننده تر از اهل بيت خود نمي دانم، پس خدای متعال شما را جزای خير دهد. حضرت(ع) بعد از این جریان با خواهرش زینب کبری(س) دیدار کرد تا دل نگرانی ایشان را تسکین بخشد. حضرت زینب(س) فرمود : 《برادر! آیا یاران خود را خوب آزموده اى؟ و به پایدارى آنها پى برده اى؟ مبادا هنگام دشوارى دست از تو بردارند و تو را تنها بگذارند؟ امام (ع) در پاسخ فرمود : 《آرى به خدا سوگند آنها را آزموده ام. آنها را مردانى دلاور و غرنّده و سینه سپر یافتم، به كشته شدن در پیش روى من، بیش از علاقه طفل به پستان مادر، مشتاقند.》 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ص ۴۴۲ ۲)الدمعه الساكیه بهبهانی، ص۳۲۵ (ع) http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60