📌نبرد اهریمن و اهورامزادا : آفرینش به عقیده ایرانیان باستان در محدوده دوازده هزار سال صورت می گیرد. در پایان سه هزار سال آغازین نبردی بین نیروی تاریکی و روشنایی در می گیرد. اهریمن از وجود دنیایی که اهورامزدا خلق کرده است بی خبر است تا زمانی که اهورامزدا تصمیم می گیرد که وی را نابود کند. او فروغی از نور به جهان تاریکی می فرستد و اهریمن به دلیل طبیعت ویرانگرش به محض مشاهده أن , به جهان روشنی می تازد. اهورامزدا آگاه از همه چیز به اهریمن پیشنهاد آشتی می کند , به شرطی که اهریمن آفرینش او را بستاید , اما اهریمن نمی پذیرد. اهورامزدا می داند که اگر جنگ تا ابد ادامه یابد , اهریمن همه چیز را نابود خواهد کرد. از اینرو پیشنهاد می کند که دورانی برای نبرد و زمانی معین برای آخرین جنگ معین شود. طبق این پیمان آخرین نبرد میان نیکی و بدی نه هزار سال بعد از این حمله انجام می گیرد. پس از اینکه پیمان بسته شد . اهورامزدا دعای اهونور (مقدس ترین دعای زردشتی) را به زبان می آورد و بر اثر آن اهریمن بیهوش می شود و به دوزخ می افتد و در طول سه هزار سال دوم در آنجا بیهوش می ماند. پس از بیهوشی اهریمن , اهورا مزدا آفرینش گیتی را آغاز می کند. در پایان سه هزار سال دوم , یاران اهریمن که از بیهوشی فرمانروای خود در رنج هستند با کمک دیو جهی و با برشمردن همه بدی هایی که در جهان خواهند کرد , به اهریمن نیرو می بخشند و او را از بی هوشی بیرون می آورند. اهریمن به همراهی همه دیوان از جای بر می خیزد و به جهان حمله می کند. پلیدی چنان همه جا را فرا می گیرد که حتی نوک سوزنی از زمین از آلودگی برکنار نمی ماند. خدایان کوچکتر مانند تیشتر خدای باران به کمک اهورا مزدا می آیند و با اقدامات اهریمن در نابودی خاک و حیات مقابله می کنند و جلوی بازگشت اهریمن را به دنیای تاریکی گرفته و او را در دنیای روشنایی محبوس می کنند.